Μία θεωρητικά προκλητική ταινία που αφορά την κρυφή αλήθεια πίσω από τις κλειστές πόρτες της καθολικής εκκλησίας και μια ιστορία βίας από την Κορέα, που δεν ακολουθεί τα τυπικά βήματα του genre, χαρακτήρισαν την μάλλον χαλαρή Δευτεριάτικη ατμόσφαιρα στις Νύχτες Πρεμιέρας, καθώς ο σινεφιλικός κόσμος προετοιμάζεται για την σημερινή μοναδική προβολή στη μεγάλη οθόνη επί ελληνικού εδάφους του Upstream Color (θα υπάρξει και ξεχωριστό ποστ σε λίγο). Τόσο το In The Name Of... (W imię...) της Malgoska Szumowska όσο και το Fatal (Kashi-ggot) του Lee Don-ku ήταν από τα έργα που παρακολουθήσαμε πρώτη φορά στο φετινό φεστιβάλ Βερολίνου, οπότε ας θυμηθούμε πώς είχαμε αξιολογήσει τότε τις δύο αυτές ταινίες.
In the name of... (W imię...)
Ο πάτερ Αδάμ (Andrzej Chyra) διοικεί ένα μικρό, ας το πούμε, ίδρυμα, που δίνει καταφύγιο σε νεαρά κατατρεγμένα αγόρια ή άτομα με προβληματικό παρελθόν. Ο ίδιος είναι ιδιαίτερα αγαπητός από τα παιδιά και φαίνεται να επιλύει όλα τα προβλήματα, χωρίς να υπάρχει αντίδραση. Το μόνο του πρόβλημα είναι δεν μπορεί να εκδηλώσει ξεκάθαρα τα αισθήματά του. Όταν, όμως, γνωρίσει τον Lukasz (Mateusz Kosciukiewicz), θα έρθει αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό και θα πρέπει να βρει έναν τρόπο για να ξεφύγει από το αδιέξοδό του.
Η Szumowska, αφού απασχολήθηκε με το θέμα της γυναικείας πορνείας στο Elles, επιλέγει με την νέα της ταινία να πλησιάσει το θέμα της ομοφυλοφιλίας μέσα στην καθολική εκκλησία. Στόχος της δεν είναι να κάνει καμία βαρυσήμαντη δήλωση αλλά περισσότερο να παρουσιάσει του ανθρώπους που θεωρεί ότι είναι εγκλωβισμένοι μέσα σε μία πραγματικότητα που τους καταπιέζει. Ο συνήθης ύποπτός της, Andrzej Chyra, στον ρόλο του Αδάμ, όντως καταφέρνει να μεταφέρει την υπόγεια ένταση που βιώνει και στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, παραμένει μια φιγούρα που εμπνέει σεβασμό και συμπάθεια. Οι σκηνές χωρίς διαλόγους, όπως το πρωινό τζόγκινγκ που παρομοιάζεται με την προσευχή ή η σκηνή μέσα στα λιβάδια όπου ο Αδάμ και ο Lucasz επικοινωνούν με άναρθρες ζωικές κραυγές, έχουν και τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην αποτύπωση του εσωτερικού των πρωταγωνιστών.
Δυστυχώς, στο τέλος η Szumowska καταλήγει σε μάλλον διδακτικά πλάνα που κουνούν το δάχτυλο για να δώσουν έμφαση, όμως, οι πανέμορφες εικόνες που γεμίζουν το φιλμ της, καταφέρνουν να βελτιώσουν τις τελικές εντυπώσεις. Κακό δεν είναι σε καμία περίπτωση, απλά δεν καταφέρνει τελικά να βρει την δύναμη για να παρουσιάσει κάτι αφοπλιστικά ειλικρινές. (3*/5)
Fatal (Kashi-ggot)
Fatal (Kashi-ggot)
Στο Διεθνές Διαγωνιστικό των Νυχτών Πρεμιέρας 2013, θα βρούμε κι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φετινά ντεμπούτο, το οποίο έρχεται από την Κορέα και εκπλήσσει από τον απρόσμενο συνδυασμό χιούμορ και revenge story. Το Fatal ξεκινά όταν μια παρέα παιδιών απαγάγουν και αποφασίζουν να βιάσουν ένα συνομήλικό τους κορίτσι. Ανάμεσά τους και ο Sung-gong (ο πρωτοεμφανιζόμενος Nam Yeon Woo σε έναν απαιτητικό ρόλο), ο οποίος αρνείται να συμμετέχει, υπόκειται στα χλευαστικά σχόλια των υπολοίπων και γίνεται και ο ίδιος θύμα ενός παράδοξου παιχνιδιού εξουσίας. Δέκα χρόνια μετά, η μοίρα τα φέρνει έτσι ώστε ο Sung-gong να έρθει ξανά μπροστά στην κοπέλα του παρελθόντος, και ακόμη χειρότερα να την ερωτευτεί. Ακολουθώντας τους Κορεάτικους κανόνες κινηματογραφίας, αυτή η ιστορία δεν ξέρουμε πώς θα τελειώσει, όμως, σίγουρα δε θα έχει αίσιο τέλος.
Ο σκηνοθέτης Lee Don-ku χωρίζει την ταινία σε δύο μέρη ακραίας διαφοράς στο ύφος. Εξαιρώντας την εισαγωγή, το πρώτο μέρος είναι ανάλαφρο και παρουσιάζει την ατμόσφαιρα ενός εναλλακτικού Love Story. Χιουμοριστικά στιγμιότυπα, ανάλαφρες σκηνές, οι αμήχανες στιγμές της γνωριμίας, όλα λαμβάνουν την προβολή που χρειάζεται. Κάτω, όμως, από την επιφάνεια, υπάρχει μια άλλη ταινία που αρχίζει να γίνεται εμφανής από την μέση και μετά. Το παρελθόν του Sung-gong δεν πρόκειται να τον αφήσει ήσυχο, και όταν εκείνο αρχίζει να γίνεται αβάσταχτο, η ταινία αλλάζει τόνο και αρχίζει να κινείται σε πιο σκληρά μονοπάτια. Ο Nam Yeon Woo χειρίζεται εντυπωσιακά τις αλλαγές του χαρακτήρα και κερδίζει το χειροκρότημα επάξια. Ίσως, στην τελική, το πρωτογενές υλικό να μην είναι και το πιο πρωτότυπο, όμως η απόδοση σίγουρα τραβά το ενδιαφέρον και προκαλεί την ανυπομονησία για τις μελλοντικές δουλειές των συντελεστών. (3*/5)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου