Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Venice Review: Palo Alto. Η Gia Coppola θέλει να γίνει Sofia στη θέση της Sofia και- Ω Θεοί - τα καταφέρνει!

Με το "Palo Alto", συνέβη κάτι περίεργο. Στην προβολή της ταινίας στην Βενετία, δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα αμέσως πολλά πράγματα. Το είχα βρει συμπαθές, αρκούντως ενδιαφέρον και σαφώς καλοφτιαγμένο αλλά χωρίς ιδιαίτερη δυναμική ή εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα μπορούσα  να το παρασύρουν εκτός φεστιβαλικού κυκλώματος. Μάρτυς μου το Letterboxd:
Tο βιβλίο από μικρές ιστορίες και τίτλο «Palo Alto», που έγραψε ο Τζέιμς Έλεος Φράνκο, αποτέλεσε και την πρώτη ύλη για την ομώνυμη πρώτη σκηνοθετική δουλειά της (εγγονής του Φράνσις Φορντ) Τζία Κόπολα. Το φιλμ ακολουθεί μια σειρά αυτοκαταστροφικών νέων στην καθημερινότητά τους με, μάλλον, συμπονετική ματιά και διάθεση κατανόησης. Φυσικά ο Φράνκο κάνει την εμφάνισή του και εδώ σε έναν περιφερειακό ρόλο, αποσπώντας την προσοχή μας από το νεανικό καστ (στο οποίο προεδρεύει η Έμμα – ήταν πάτα τόσο όμορφη; - Ρόμπερτς και ο Τζακ Κίλμερ, γιος του Βαλ, που προλαβαίνει να κάνει κι ένα cameo). 
Η ταινία, επίσης, φαίνεται να έχει εμπνευστεί στο ύφος από το σινεμά της Σοφίας Κόπολα και δεν διστάζει να περιλάβει και σκηνές που αποτελούν απευθείας αναφορά στην φιλμογραφία (και συγκεκριμένα τις «Αυτόχειρες Παρθένους») της θείας Σοφίας. Δεν καταφέρνει να γίνει ποτέ κάτι το αληθινά μοναδικό αλλά αλλά τουλάχιστον προσπαθεί να καταλάβει τους πρωταγωνιστές του και να τους οδηγήσει έστω μέχρι ένα σημείο στον δρόμο προς την αλλαγή με απόλυτη ειλικρίνεια. Μήπως ο Τζέιμς ήταν απασχολημένος και δεν προλάβαινε να σκηνοθετήσει; Ω, κρίμα (#not). 
(Interestingly enough, μέρος του πολύ ενδιαφέροντος soundtrack έχει επιμεληθεί ο Robert -Coppola- Schwartzman, κάνοντας το φιλμ απόλυτα οικογενειακή υπόθεση)
Μερικές μέρες αργότερα, όμως, και με την πλειοψηφία των εικόνων να έχουν μπει πλέον σε τάξη στο μυαλό μου, το Palo Alto στέκεται σαφώς καλύτερα από ότι είχα αρχικά εκτιμήσει. Ίσως να το ευνοεί και η σύγκριση με το "The Bling Ring" της θείας Σοφίας, στην οποία ξεκάθαρα αναδεικνύεται νικητής. Ίσως απλά να είναι αρκετά διακριτικό, ώστε να χρειάζεται χρόνο μέχρι να εντυπωθεί βαθιά στην συνείδηση του θεατή. Όμως, στην τελική, αποτελεί ένα ελπιδοφόρο ντεμπούτο, που εισάγει στον κόσμο του θεάματος και την τρίτη γενιά των Κόπολα. (To πρώτο trailer κυκλοφορεί ήδη εκεί έξω και είναι αρκετά ενδεικτικό του ύφους της ταινίας)

On a sidenote, είναι σχεδόν αστείο το πόσο έχει ταχθεί η οικογένεια Κόπολα στην σκιαγράφηση της αβάσταχτης ελαφρότητας των teenagers των '10ς. Τα Bling Ring και Palo Alto μοιράζονται πολλά περισσότερα από μία Emma (Watson το Σοφάκι, Roberts η Gia) για πρωταγωνίστρια. Θα κάνουν πολύ ενδιαφέρον double feature μελλοντικά. (3*/5)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...