Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Νύχτες Πρεμιέρας 2013 Review: The Conjuring. Μοντέρνος, old-school τρόμος.

Πόσο μοντέρνος μπορεί να είναι ο old school τρόμος και πόσο επίκαιρες παραμένουν μερικές κλασικές τεχνικές κινηματογραφικού εκφοβισμού; Ο James Wan φαίνεται να κραυγάζει «Πολύ!» Ειδικά για το «Conjuring», ο Wan φαίνεται να έχει συντάξει μια λίστα όλων των τρικ που έχουν αποδεδειγμένα προκαλέσει τις περισσότερες ανατριχίλες στην ιστορία του κινηματογράφου και να έχει βαλθεί να τα χωρέσει όλα μέσα σε μιάμιση ώρα. Το θέμα είναι καταφέρνει να λειτουργήσει όλο αυτό;


Κι όμως, τα καταφέρνει! Το «Conjuring» παραμένει αρκετά παλιομοδίτικο για να ενθουσιάσει απόλυτα τους λάτρεις του μοντέρνου τρόμου, όμως, διατηρεί και μια κλασική αύρα που δεν επιτρέπει την πλήρη του παραμέληση. Για την ακρίβεια, μοιάζει να είναι βγαλμένο και το ίδιο από την δεκαετία του 1970, μαζί με τις αυθεντικές υποθέσεις των Warren. Ναι, φυσικά και το φιλμ «βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα», όπως κάθε horror που σέβεται τον εαυτό του (insert ειρωνικό roll-eye).

Για την ακρίβεια, η ταινία υπόσχεται να ρίξει φως σε μία από τις πιο άγριες υποθέσεις του ζεύγους των Ed και Lorraine Warren, δύο ερευνητών του παραφυσικού, που έγιναν κυρίως γνωστοί  για την υπόθεση του Amityville Horror. Σε αυτήν, μια οικογένεια ανακαλύπτει ότι το σπίτι των ονείρων της δεν είναι ακριβώς ο Παράδεισος που περίμενε αλλά το καταφύγιο σκοτεινών δυνάμεων που σίγουρα δεν θέλουν μόνο να παίζουν κρυφτό μέσα στους άδειους διαδρόμους.

Αυτό οδηγεί σε μία σειρά σκηνών τρόμου που περιλαμβάνει από κρεμασμένα φαντάσματα και αόρατους παρατηρητές μέχρι παραδοσιακές σκηνές εξορκισμού και μία κούκλα του διαβόλου που στέλνει τα χαιρετίσματά της στον Chucky!

Ο λόγος που το φιλμ, όμως, ξεχωρίζει από την μετριότητα και αποφεύγει να είναι απλά μία συρραφή best of σκηνών τρόμου είναι η ικανότητα του Wan να σερβίρει σκηνές που στα χέρια ενός άλλου σκηνοθέτη θα φάνταζαν χιλιοειπωμένες και κλισαρισμένες με έναν αποτελεσματικό τρόπο που μιλάει απευθείας στις αισθήσεις του θεατή. Ο σκηνοθέτης φαίνεται να έχει απόλυτη αίσθηση του ρυθμού και της δημιουργίας ατμόσφαιρας, χωρίς να αφήνει σχεδόν ποτέ το κοινό να πάρει ανάσα. Ο τύπος είναι ο ικανότερος άνθρωπος στην πρόκληση τρόμου από απλά, καθημερινά πράγματα. Θα χειροκροτούσα αλλά ξαφνικά σκέφτηκα και πάλι κάτι από την ταινία. Είδατε τι εννοώ;

Παράλληλα, καταφέρνει να δημιουργήσει μία μικρή μυθολογία γύρω από τους Warren, ικανή να συνεχίσει την ταινία στο αναπόφευκτο franchise, συνδυάζοντας στοιχεία του παρελθόντος τους με την πιο πρόσφατη υπόθεσή τους κάθε φορά. H Vera Farmiga και ο Patrick Wilson έχουν την χημεία για να κουβαλήσουν ως ζευγάρι την ιστορία, αν και οι φήμες ότι ο Wilson μπέρδευε συνεχώς την Farmiga με την Rose Byrne (βλέπε… Insidious) στα γυρίσματα ακόμη ελέγχονται για την ακρίβειά τους. (3*/5)


Σημείωση: Η ταινία θα βγει στους κινηματογράφους την ερχόμενη Πέμπτη. Αν #no_village_gr, τότε σήμερα ίσως είναι η μοναδική σου ευκαιρία να το δεις στην μεγάλη οθόνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...