Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Photo album της εβδομάδας: Kiss Of The Damned της Xan Cassavetes

Ναι, το Kiss Of The Damned δεν είναι κάτι πρωτότυπο. Και, ναι, η Xan Cassavetes δεν εφηύρε τον τροχό. Όταν, όμως, το αποτέλεσμα είναι τόσο οπτικά όμορφο και με τόσες αναφορές στον κλασικό τρόμο (κυρίως εξ Ιταλίας) των 60ς και των 70ς, τότε αξίζει να γίνει μια στάση. Προσοχή: η εμπειρία συνοδεύεται από ένα ποτήρι κατακόκκινο κρασί.

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Stoker Review: Είναι στο αίμα.

(γράφει ο @onizuka83)

Αντιγράφω από τη wikipedia: "Yellow, corresponding with earth, is considered the most beautiful color. The Chinese saying, Yellow generates Yin and Yang, implies that yellow is the center of everything. Associated with but ranked above brown, yellow signifies neutrality and good luck. Yellow is sometimes paired with red in place of gold."

Το άρθρο συνεχίζει λίγο ακόμη αναφέροντας πως το κίτρινο είναι και το χρώμα του πένθους για τους Κινέζους Βουδιστές.

Μπορεί ο Chan-wook Park (Sympathy for Mr. Vengeance, Oldboy, Lady Vengeance, Thirst) να είναι Κορεάτης, η πρώτη του όμως αμερικανική απόπειρα, το Stoker, είναι σίγουρα μια πένθιμη "ασιατική" ταινία. Και ο συμβολισμός του κίτρινου υπάρχει έντονος σε όλη τη διάρκειά της. Είναι στο δρόμο, το σχολικό λεωφορείο, στην ομπρέλα, στα μολύβια, προμηνύοντας το τέλος της αθωότητας.

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

15o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Τα Καλά, τα κακά και τα αδιάφορα

Δέκα μέρες ντοκιμαντέρ εν μέσω δύο εορταστικών τριημέρων και, όμως, το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ βρήκε το κοινό του, κι ας άργησε να πάρει μπρος. Από τις σχεδόν διακόσιες ταινίες του προγράμματος, πολλές μπήκαν κάτω από το μικροσκόπιο του Frame Game, με θαυμαστά, απλά εντάξει ή απογοητευτικά αποτελέσματα η κάθε μία. Με συνοπτικές διαδικασίες, στη συνέχεια ακολουθεί η σύντομη άποψη για κάθε μία από αυτές.

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

15o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: The Act Of Killing Review

Το 1965, όταν η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανατράπηκε από το πραξικόπημα, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι δολοφονήθηκαν σε λιγότερο από ένα χρόνο. Οι εκτελεστές αυτών των ομαδικών δολοφονιών ήταν κυρίως "γκάνγκστερ" και μαυραγορίτες, πιόνια του πολιτικού συστήματος, που, ακόμα και σήμερα, με την ανοχή και την υποστήριξη του τύπου, κυβερνά την χώρα. Ο Ανουάρ, μαυραγορίτης εισιτηρίων έξω από ένα τοπικό κινηματογράφο, πραγματοποίησε περισσότερες από 1000 δολοφονίες την επίμαχη περίοδο. Ο γεννημένος στο Τέξας αλλά μεγαλωμένος στην Δανία σκηνοθέτης Joshua Oppenheimer, λοιπόν, επιχειρεί το μοναδικό πιο τρομακτικό πράγμα από τα ίδια τα εγκλήματα: την βουτιά στην ψυχολογία και τον τρόπο σκέψης του εκτελεστή με μία, όμως, πολύ ενδιαφέρουσα ανατροπή.

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

15o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Blood Brother Review


Ο Robin "Rocky" Braat επισκέφθηκε την Ινδία ως απλός τουρίστας. Τα πάντα, όμως, άλλαξαν από τη στιγμή που ήρθε σε επαφή με μια ομάδα παιδιών, φορέων του HIV, εγκαταλελειμμένων από γονείς και οικογένεια. Η αρχική συνάντηση μαζί τους είχε τόσο μεγάλο αντίκτυπο στον ίδιο, που αποφάσισε όχι μόνο να αλλάξει τον προγραμματισμό του ταξιδιού του αλλά και ολόκληρο το πλάνο της ζωής του, παρατώντας τα όλα και βρίσκοντας νέο νόημα ύπαρξης σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον. Το "Blood Brother" αποτελεί την κινηματογράφηση της νέας ζωής του Rocky από τον κολλητό του, Steve Hoover, η οποία συγκίνησε κοινό και επιτροπή στο φεστιβάλ του Sundance 2013, κατακτώντας το μεγάλο βραβείο της επιτροπής και το βραβείο κοινού στο τμήμα των ντοκιμαντέρ. Και όχι χωρίς λόγο.

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Μαζικό Ριβιουπόστ #1/2013: "The Impossible" θα πει κινηματογραφικός Γενάρης.

Και αυτό γιατί ειδικά φέτος, οι εταιρίες διανομής αποφάσισαν να εξαπολύσουν δεκάδες ταινίες στις αίθουσες ανά βδομάδα, ξεκινώντας από τον Ιανουάριο και συνεχίζοντας παρομοίως και τον Φλεβάρη. Είμαστε αισίως στον Μάρτιο και αυτή η τακτική φαίνεται να έχει γίνει κάποιου είδους κανόνας. Ακόμα, βέβαια, δεν έχει διαπιστωθεί αν όλη αυτή η προσφορά κάνει τελικά καλό στις ίδιες τις ταινίες ή τα ταμεία. Το σίγουρο, όμως, είναι πως οι προτάσεις για τον υποψήφιο θεατή είναι πλέον αναρίθμητες.

Με την επίσκεψη στο Φεστιβάλ Βερολίνου και την ψηφοφορία για τα φετινά Blogoscars, το Frame Game έμεινε πίσω στα καθιερωμένα ριβιουπόστ, όμως η τάξη θα επανέλθει τις αμέσως επόμενες ημέρες. Προς το παρόν, πάμε να δούμε τι επιφύλασσε ο κατεξοχήν προ-οσκαρικός Γενάρης. Anna Karenina, The Impossible, Upside Down, Beyond The Hills, Argo, Django Unchained, Le Capital, Pieta, Lincoln, Gangster Squad, Silver Linings Playbook, No και After Lucia ήταν οι ταινίες που κατάφεραν να στριμωχτούν στις χειμερινές αίθουσες και, για λόγους συνέχειας, θα λάβουν της σχετικής κάλυψης στη συνέχεια της ανάρτησης.

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Review: Oz, The Great And The Powerful

Μελετώντας την φιλμογραφία του Σαμ Ράιμι, κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με μία φαινομενικά σχιζοφρενική πορεία. Από την μια πλευρά, υπάρχει ο σκηνοθέτης του καλτ και της κάφρικης διάθεσης των Evil Dead, Army of Darkness, The Gift και Drag Me To Hell. Από την άλλη, υπάρχει ο σημαιοφόρος του εφηβικού fanboyισμού και της ποπ συμφωνίας της τριλογίας του Spider-Man και του Darkman. Και κάπου στην μέση, ο απρόβλεπτος σκηνοθέτης που αποφασίζει να ασχοληθεί με το γουέστερν (The Quick And The Dead) ή το αθλητικό δράμα (For Love Of The Game) (με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα) ή να ξεσκουριάσει την πιο σοβαροφανή πλευρά του (A Simple Plan) με σαφώς πιο εντυπωσιακή κατάληξη. Στη βάση όλων, όμως, τον περιπτώσεων, κρύβεται ο παραμυθάς Sam Raimi, που αποφασίζει να εμφανιστεί περίτρανα στον Oz, τον Μέγα και τον Παντοδύναμο, αλλά ξεχνάει να πάρει μαζί του την σπιρτάδα και εκείνη την ελαφρώς πικάντικη προσέγγιση, που έκλεινε το μάτι στην θεατή στις περισσότερες προηγούμενες δουλειές του.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...