Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Berlinale 2015: 20+1 ταινίες που θέλω να δω στο φεστιβάλ (αλλά, προφανώς, δεν πρόκειται να προλάβω)

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει το φεστιβάλ του Βερολίνου για έλλειψη επιλογών. Σε αντίθεση με τις Κάννες ή την Βενετία (όπου η επιλογή των ταινιών συνήθως είναι αυστηρή και ολιγάριθμη), το πρόγραμμά του περιλαμβάνει εκατοντάδες ταινίες, οι οποίες περιλαμβάνουν από ανεξάρτητα φιλμ και περισσότερο πειραματικές προτάσεις μέχρι πολυαναμενόμενες πρεμιέρες και φιλμ-οχήματα γνωστών ηθοποιών προς πιο καλλιτεχνικές περιοχές, σε σημείο μάλιστα που, πολλές φορές, καταντά χαοτικό και μάλλον "καπελώνει" αξιόλογες προτάσεις που δεν προλαβαίνουν να βρουν τον χώρο τους μέσα στο πνιχτό πρόγραμμα. Παρόλα αυτά, η Berlinale τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα διαγωνιστικό πρόγραμμα που δεν διστάζει να εμπιστευθεί πρωτοεμφανιζόμενους και γενικά πιο τολμηρούς δημιουργούς, να σχηματίσει ένα πρόγραμμα ντοκιμαντέρ που αποτελεί τελικά από τα πιο σημαντικά φεστιβάλ του είδους, να αποτελέσει το μέρος για τις διεθνείς πρεμιέρες ταινιών που λίγες μέρες πριν έκαναν την παγκόσμια πρώτη προβολή τους στο Sundance και, μερικές φορές, να εκμεταλλευθεί την προσέλευση star για την avant premiere εμπορικών ταινιών, που δεν πρόκειται να διαμαρτυρηθούν από το όχι και τόσο διακριτικό promotion ενός κόκκινου χαλιού. Εξάλλου, φέτος το φεστιβάλ βλέπει δύο από τις ταινίες του περσινού διαγωνιστικού του προγράμματος (Boyhood, The Grand Budapest Hotel) να φιγουράρουν στις υποψηφιότητες για Όσκαρ καλύτερης ταινίας, γεγονός που ενισχύει και τον προ-οσκαρικό του ρόλο. Φέτος, και πάλι το πρόγραμμα αποτελείται από ένα μείγμα των παραπάνω κατηγοριών ταινιών, δημιουργώντας τελικά ένα άκρως ενδιαφέρον σύνολο, από το οποίο χαίρεσαι να επιλέγεις ταινίες, χωρίς να υπάρχει η ένταση και "πίεση" ενός υπερβολικά "γκλαμουράτου" περιβάλλοντος. Το Frame Game θα βρεθεί για λίγες ημέρες στην Berlinale για να πάρει άρωμα γερμανικού φεστιβαλικού αέρα και, πραγματικά, εύχεται (εύχομαι δηλαδή) να πετύχει τις προβολές μερικών από τα παρακάτω φιλμ. Κρατήστε σημειώσεις (κι εγώ μαζί).

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

Ένας κόσμος γεμάτος πυροτεχνήματα: The Film Edition

Από τις πρώτες μέρες του 2015, η σελίδα του Frame Game στο facebook υποδεχόταν την νέα χρονιά φαντασμαγορικά, εκκωφαντικά, κινηματογραφικά. Εξάλλου, στους επόμενους δύο μήνες έρχονται Όσκαρ, Φεστιβάλ Βερολίνου, κόκκινα χαλιά, φωτογραφήσεις, λάμψη, ΦΩΣ, τι καλύτερη αφορμή για μερικά - τόσο αναγκαία τελικά - πυροτεχνήματα; Από τους εορτασμούς των Εραστών στη Γέφυρα και την old school γοητεία των λαμπερών Καννών στο To Catch A Thief μέχρι την επανάσταση του V for Vendetta και το παραμύθι του Aladdin για έναν ολόκληρο, καινούριο κόσμο, ετοιμαστείτε (για μια τελευταία φορά) για πολλά, πάρα πολλά πυροτεχνήματα. Ή αλλιώς, για το πώς η πραγματικότητα μπορεί να κλέψει λίγο από τη λάμψη της φαντασίας. Λάβετε προνομιακή θέση. Θα γίνει η νύχτα μέρα.

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Newsflash, μέρος όγδοο: "Violent Reaction"

H Julianne Moore μπορεί να προετοιμάζεται για την προ-οσκαρική κούρσα, ταυτόχρονα,όμως, συνεχίζει τον επαναστατικό της αγώνα με τα "Παιδιά των ανθρώπων", όσο η κινηματογραφική επικαιρότητα εξακολουθεί να συγκεντρώνει ειδήσεις που αφορά "περίεργους θανάτους", "κύματα δολοφονιών", "καλλιτεχνικά σκάνδαλα", "επιχειρηματικές εξελίξεις" αλλά και εκλογικά αποτελέσματα. Το "Newsflash" του Frame Game έχει έτοιμη την όγδοη έκδοσή του, όσο συνεχίζει να "ξεφυλλίζει" κλασικά φιλμ και πρόσφατες κυκλοφορίες για τις πιο σημαντικές κινηματογραφικές ειδήσεις από τον φιλμικό έντυπο τύπο του παγκόσμιου σινεμά. Βάλε καφέ και ξεκίνα την ανάγνωση. Αλλά προσοχή! Οι ομοιότητες με πραγματικούς ανθρώπους και γεγονότα ίσως να μην είναι και τόσο τυχαίες, τελικά.

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

Review: The Salt of the Earth των Juliano Ribeiro Salgado και Wim Wenders

Κοίτα να δεις που σε αυτή την φάση της καριέρας του, ο Wim Wenders είναι καλύτερος ντοκιμαντερίστας παρά κινηματογραφιστής! Στο Salt of The Earth, μέσα από την εστίασή του στην δουλειά και την ζωή του φωτογράφου Sebastião Salgado, o Wenders καταφέρνει αφενός να ρίξει μια ματιά στην φιλοσοφία ενός ανθρώπου και να φωτίσει τα κίνητρα της δουλειάς του και, αφετέρου, να δανειστεί την ματιά ενός φωτογράφου, που ταυτίστηκε όσο λίγοι με το "αντικείμενό" του και κατάφερε να αναδείξει έναν κόσμο το ίδιο τραγικό και μεγαλειώδη, μια ανθρωπότητα εξίσου εχθρική και μάχιμη, μια Γη όσο μαγευτική τόσο και φορέα αβάσταχτης καταστροφής. Αυτό δε που κάνει αξιομνημόνευτη την αφήγηση, είναι το γεγονός ότι ο Salgado μεταφέρει όντως το αυθεντικό συναίσθημα κάθε στιγμής, μετατρέποντας το κάθε πορτρέτο σε στιγμιότυπο ακατέργαστης αλήθειας και την κάθε εικόνα σε στιγμιαία αποτύπωση μιας υπερβατικής ατμόσφαιρας.

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

12 ταινίες για τους μήνες: Η έκδοση του 2015

Την πρώτη φορά που επιχείρησα αυτό το κινηματογραφικό "ημερολόγιο", ήταν επειδή ήθελα απλά να συντάξω μια δωδεκάδα ταινιών, όπου κάθε φιλμ αντιστοιχούσε σε ένα μήνα, δημιουργώντας ένα σύνολο ιστοριών, όπου με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ο κάθε μήνας σημάδεψε έντονα μια ομάδα ανθρώπων και μια ολόκληρη ζωή. Την επόμενη χρονιά, συνειδητοποίησα ότι κάτι τέτοιο δημιουργούσε απρόβλεπτα, ένα ολόκληρο σύμπαν όπου ιστορίες συνυπήρχαν και εξελίσσονταν με κοινό αφηγηματικό άξονα όχι απλά τις ίδιες ημερομηνίες αλλά και ένα ολόκληρο σύνολο παραγόντων που απλά κωδικοποιούνταν στην μελαγχολία, την ζέστη, το φως, την παγωνιά, την αισιοδοξία ενός μήνα. Την τρίτη χρονιά, είχα πια πειστεί ότι κάτι τέτοιο αξίζει να εξερευνάται κάθε χρόνο και να αποκαλύπτει γωνίες μιας σινεφιλικής πραγματικότητας, που είναι τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά η μία από την άλλη. Πλέον, για τέταρτη χρονιά (στο τέλος του κειμένου, θα βρεις και τα links για τις προηγούμενες εκδόσεις), το Frame Game δημιουργεί το δικό του κινηματογραφικό ημερολόγιο και σε προσκαλεί να μοιραστείς μαζί του τις ενστάσεις, τις διαφωνίες και τις επιπλέον προτάσεις σου για το μέλλον. Καλή χρονιά!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...