Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Venice Review: Child Of God. Τι αμαρτίες πληρώνεις για να σε σκηνοθετεί ο James Franco;

Ύστερα από το «Interior. Leather Bar» του Βερολίνου και το «As I Lay Dying» των Καννών, η Βενετία βρίσκει το Φράνκο στην τρίτη του φετινή σκηνοθετική απόπειρα με το «Child οf God». Το φιλμ βασίζεται στην ομώνυμη νουβέλα του Κόρμακ ΜακΚάρθι και εξιστορεί τη ζωή ενός αντικοινωνικού και ψυχικά διαταραγμένου νέου που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος για τον ίδιο και όσους έχουν την ατυχία να βρεθούν στο δρόμο του. Συμπεριλαμβανομένων και των θεατών.

Χωρισμένο σε τρία μέρη, όπως και το ίδιο το βιβλίο, το φιλμ προσπαθεί να ισορροπήσει τις μάλλον κωμικές στιγμές με περισσότερο σοκαριστικές πινελιές, εστιάζοντας πάνω στον πρωταγωνιστή του και σχεδόν εξαλείφοντας κάθε περιφερειακό χαρακτήρα. Παράλληλα, με αποσπάσματα από το ίδιο το βιβλίο να κάνουν την εμφάνισή τους σε μορφή voice-over ή κειμένων πάνω στο φιλμικό κάδρο, δίνει πληροφορίες για το υπόβαθρο του χαρακτήρα μέχρι να ξεκινήσει να περιγράφει την ίδια την πορεία του προς την καταστροφή. Με βαριά αμερικανική προφορά (η ταινία προβλήθηκε με τη συνοδεία αγγλικών υποτίτλων!) και ζωντανή αναπαράσταση του άγριου τοπίου που γίνεται και ο χώρος δράσης του πρωταγωνιστή, το «Child Of God» σίγουρα τραβά την προσοχή. Στην αρχή.

Αυτό, όμως, δεν αποδεικνύει ότι πετυχαίνει και να δημιουργήσει κάτι πραγματικά αξιόλογο. Ο Φράνκο φαίνεται να νομίζει ότι έχει απόλυτο έλεγχο του υλικού του και παρουσιάζεται σίγουρος για τις σκηνοθετικές του ικανότητες, όμως, έχει έλλειψη του μέτρου και προφανή τάση προς την υπερβολή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σκοτ Χέιζ (στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Λέστερ Μπάλαρντ) πέρασε τα πάνδεινα στη διάρκεια των γυρισμάτων. Δεν μπορεί κανείς, επίσης, να αμφισβητήσει ότι δε ρίχτηκε με πάθος σε όλα όσα πιθανότατα απαίτησε από αυτόν ο σκηνοθέτης.  Το τελικό αποτέλεσμα, πάντως, δε δικαιώνει ούτε τον ίδιο αλλά ούτε και ολόκληρη την παραγωγή, κυρίως λόγω της υπέρμετρης φιλοδοξίας του Φράνκο, η οποία σκάει με κρότο πάνω στα κεφάλια των θεατών. (1.5*/5)

(Κάτι μου λέει ότι θα προσπαθήσει ξανά στο επόμενο μεγάλο κινηματογραφικό φεστιβάλ. Ωιμέ)

2 σχόλια:

  1. Πείτε ότι θέλετε. Εγώ και τις τρεις απόπειρες τις βρήκα εκαιρετικές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καμία από τις τρεις ταινίες δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα πουθενά, εκτός από τις φεστιβαλικές τους προβολές. Σίγουρα, μιλάμε για τα ίδια φιλμ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...