Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Νύχτες Πρεμιέρας 2012: Room 237 Review

Νομίζετε ότι ξέρετε τα πάντα για την Λάμψη του Στάνλεϊ Κιούμπρικ; Αν απαντήσετε ναι, ίσως έχει έρθει η ώρα να αναθεωρήσετε. Το Room 237 συγκεντρώνει όλες τις θεωρίες και παραφιλολογικές αναλύσεις σχετικά με την ταινία, ξεκοκαλίζει τα κάδρα για στοιχεία και συγκρίνει πλάνο-πλάνο την εικασία με το πραγματικό υλικό. Ήταν η Λάμψη μία ταινία για την γενοκτονία των Ινδιάνων; Μήπως ήταν μια ταινία για το Ολοκαύτωμα; Μήπως όλη η ιδέα της (θεωρητικά) διασκευής του ομώνυμου βιβλίου του Stephen King ήταν απλά η κάλυψη για την πραγματοποίηση ενός απόλυτα προσωπικού project του Κιούμπρικ; Και πού κολλάει σε όλα αυτά η φήμη περί πλαστού κινηματογραφικού υλικού από την προσσελήνωση του Apollo 11;

To Room 237 είναι το απόλυτο ντοκιμαντέρ για όσους αναζητούν τα κρυμμένα στοιχεία σε κάθε ταινία. Είναι ξεκάθαρα φτιαγμένο από έναν φανατικό, ψαγμένο, "καμένο" της ταινίας και απευθύνεται σε όλους όσοι εκτιμούν μια καλή θεωρία συνωμοσίας, αποδομώντας το αρχικό υλικό και δημιουργώντας στην πορεία ερωτήματα σχετικά με τις πηγές γέννησης ολόκληρης της παραφιλολογίας σχετικά με την ταινία. Όπως επισημαίνει ένας από τους συνέντευξιαζόμενους αναλυτές, ένα χαρακτηριστικό της μεταμοντέρνας ανάλυσης είναι η αποδοχή ότι ο δημιουργός δεν έχει πάντα επίγνωση του μηνύματος που μεταδίδει. Ήταν επομένως ο Κιούμπρικ τόσο διεξοδικός στην εισαγωγή κρυφών στοιχείων στην Λάμψη, ή οι φανατικοί ακόλουθοι της ταινίας κάπου στην πορεία έχασαν την πραγματική ουσία της ταινίας;

Καρέκλες που εμφανίζονται στο ένα πλάνο κι εξαφανίζονται στο επόμενο, διακριτικά στοιχεία της σκηνογραφίας, η ανάλυση της χωροταξίας των δωματίων και οι προκαλούμενες αντιφάσεις εξετάζονται διεξοδικά κι εντάσσονται σ' ένα ευρύτερο πλαίσιο που σταδιακά από παράλογο, αρχίζει να γίνεται αποδεκτό, εντυπωσιακό, μεγαλειώδες, με την πάντα υποβόσκουσα αμφιβολία. "Γίνομαι κι εγώ παρανοϊκός ή όντως όλα αυτά ισχύουν γιατί βγάζουν, ρε γαμώτο, απόλυτο νόημα;"

Ενας online αναλυτής της ταινίας που αρνήθηκε να δώσει συνέντευξη κατά την δημιουργία του Room 237, υποστήριξε ότι η Λάμψη δημιουργήθηκε έτσι ώστε να μπορεί να προβληθεί και αντίστροφα. Αυτό δίνει την ευκαιρία για μια απίστευτη ανακάλυψη. Κατά την προβολή μιας κόπιας, όπου η ταινία τρέχει και κανονικά και αντίστροφα με ταυτόχρονη προβολή, ο συγχρονισμός κάποιων πλάνων εντυπωσιάζει και προσθέτει ακόμα περισσότερο μυστήριο (ή επεξήγηση, ανάλογα πώς θα το εκλάβει κανείς) στην μυθολογία της ταινίας.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, το Room 237 είναι ένα εξαιρετικά ιντριγκαδόρικο δημιούργημα που ανοίγει την πόρτα προς απρόβλεπτες κατευθύνσεις. Αν θα διαβεί ή όχι την πόρτα ο θεατής είναι ένα τελείως άλλο θέμα, όμως το σίγουρο είναι πως τελικά, ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ δεν πρόκειται να μας αφήσει ακόμα ήσυχους. (4*/5) 

2 σχόλια:

  1. Θα σκότωνα για να το δω. Σε ζηλεύω μέχρι φόνου που το είδες :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είμαι σίγουρος ότι πολύ γρήγορα θα μπορείς να το δεις, Άρη, με κάποιον τρόπο. Είναι όντως πολύ ενδιαφέρον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...