Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Νύχτες Πρεμιέρας 2012: Safety Not Guaranteed Review

"Αναζητείται κάποιος για να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο μαζί μου. Δεν είναι αστείο. Θα πληρωθεί μόλις επιστρέψουμε. Πρέπει να φέρει τα δικά του όπλα. Η ασφάλεια δεν είναι εγγυημένη. Το έχω κάνει μόνο μια φορά στο παρελθόν" Αυτή είναι η αγγελία που τραβά το ενδιαφέρον του Jeff (Jake Johnson), εργαζόμενου σε μια εφημερίδα του Σιατλ, και δύο εκπαιδευομένων, της Darius (Aubrey Plaza) και του Arnau (Karan Soni), που αποφασίζουν αρχικά να ανακαλύψουν ποιος την έγραψε και, στην συνέχεια, να δημοσιεύσουν ένα άρθρο σχετικά με αυτή την περίπτωση. Βέβαια, ο Jeff φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο να αναθερμάνει μια παλιά ερωτική του σχέση και ο Arnau παραμένει εγκλωβισμένος στις κοινωνικές αναστολές του, γεγονός που επιφορτίζει αυτόματα την Aubrey με την γνωριμία με τον Kenneth (Mark Duplass), τον συγγραφέα της αγγελίας, και την προσπάθεια αξιολόγησής του. Είναι όντως ένας διαταραγμένος, αποπροσανατολισμένος άνδρας ή όντως μπορεί να ταξιδέψει στο παρελθόν και καταδιώκεται από μυστικούς και επικίνδυνους πράκτορες;

Χαρακτηριστικό δείγμα του Αμερικάνικου ανεξάρτητου κινηματογράφου, με σπινταριστές βιτριολικές ατάκες (που δυστυχώς πολλές φορές θυμίζουν την δομή ενός τηλεοπτικού sitcom), το Safety Not Guaranteed μπλέκει με ενδιαφέρον τα είδη, ξεκινάει από την κωμωδία για να πλησιάσει την ρομαντική κομεντί και να φλερτάρει με την επιστημονική φαντασία, χωρίς να φαίνεται σχιζοφρενικό και αποσπασματικό. Το τελικό αποτέλεσμα προβάλλει απόλυτα φυσιολογικό μέσα στην υπερβολή του, διατηρώντας τον ρεαλισμό μιας κομεντί και προσθέτοντας εμβόλιμα κομμάτια σινεμά φαντασίας. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια απλή και προσγειωμένη ταινία, όμως, αυτό που επιχειρεί να καταφέρει είναι πολύ πιο φιλόδοξο από ότι φαντάζει στην πραγματικότητα

Ο λόγος που το πετυχαίνει ονομάζεται Aubrey Plaza, η οποία κουβαλά την ταινία σε όλη την διάρκεια, διατηρώντας συνεχώς το ενδιαφέρον ενός φιλμ, σχετικό με το ταξίδι στον χρόνο που , όμως, εκτυλίσσεται ανατρεπτικά αποκλειστικά στο παρόν. Είναι αστεία, σοβαρή όπου απαιτείται, ειρωνική, περίεργη, διαφορετικά ελκυστική μέσα στην εκκεντρική αλλά αξιαγάπητη περσόνα της και αποτελεί λατρευτό ενδεχόμενο ζευγάρι με τον Kenneth του Duplass, διατηρώντας μια ιδέα will they - will they not μέχρι το τέλος, δίνοντας ακόμα παραπάνω ώθηση σε μια ταινία που ξέρει πότε να λήξει το θέμα της χωρίς να γίνει κουραστική.

Το μόνο κακό είναι ότι η τηλεοπτική προϋπηρεσία των συντελεστών γίνεται εμφανής ειδικά στο πρώτο κομμάτι της ταινίας, όπου το άγχος να γεμίσουν οι νεκροί χρόνοι με απανωτές ατάκες είναι αρκετά εμφανές, όμως η εξέλιξη της ταινίας (και ουσιαστικά η μεταφορά του επίκεντρου της ιστορίας πάνω στην προσωπικότητα της Darius) ευνοεί την δημιουργία τελικά πολύ θετικής εντύπωσης για το μικρό αλλά ειλικρινές έργο που δεν θα δυσκολευτεί να αγαπηθεί από το κοινό. (3,5*/5) 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...