To Rozen, ένα εμπορικό δανέζικο πλοίο, που πλέει στον Ινδικό Ωκεανό, καταλαμβάνεται από Σομαλούς πειρατές. Παράλληλα, στην Κοπεγχάγη, στήνεται μια ομάδα διαπραγμάτευσης από τους ιδιοκτήτες του πλοίου, η οποία είναι διατιθεμένη να ακολουθήσει όλους τους κανόνες που επιτάσσει η θεωρία σε αυτές τις περιπτώσεις για την εξασφάλιση των χαμηλότερων δυνατών λύτρων. Η κατάληψη του Rozen, σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται να είναι μια σύντομη υπόθεση.
Είναι τρομερά ενδιαφέρον αυτό που κατάφερε ο Tobias Lindholm με την Πειρατεία του. Αντί να παραδώσει ένα αμιγώς δράμα χαρακτήρων που εξιστορεί την περιπέτεια των ομήρων από τα δικά τους μάτια, προσθέτει στην ιστορία και την οπτική των μεγαλοϊδιοκτητών του πλοίου, με τον θεατή να λαμβάνει κατακερματισμένες πληροφορίες για την τύχη του προσωπικού, όπως τις λαμβάνουν αποσπασματικά και στην Κοπεγχάγη. Ο συνδυασμός δράματος και διαπραγματεύσεων δεν προκαλεί εντύπωση αν αναλογιστεί κανείς το παρελθόν του σεναριογράφου-σκηνοθέτη, ο οποίος έχει σταθεί ικανός τόσο στην αποτύπωση της έντασης σε κλειστούς χώρους, όπως στην προηγούμενη κινηματογραφική δουλειά του R, όσο και στις κρίσιμες συζητήσεις πίσω από κλειστές πόρτες, όπως στην δανέζικη υπερ-επιτυχημένη σειρά Borgen. O Lindholm βρίσκεται στην κορυφή της επίδοσής του και στους δυο τομείς και το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα αναζωογονητικό.
Αυτό που σε μια άλλη περίπτωση θα γινόταν ένα έντονο δραματικό φιλμ με εκρήξεις οργής και δακρύων από όλες τις πλευρές, αποδεικνύεται ένα ισορροπημένο δράμα υπόγειων εντάσεων, όπου κάθε αντίδραση πρέπει να είναι ελεγχόμενη και υπολογισμένη. Χαρακτηριστικά οι κρισιμότερες αποφάσεις δεν λαμβάνονται καν δια τηλεφώνου και μια συσκευή φαξ αποκτά απρόβλεπτα πρωταγωνιστικό ρόλο στο θρίλερ. Ακόμα και ο όρος θρίλερ δεν είναι ακριβώς δόκιμος. Το έργο διατηρεί αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς, οι διαπραγματεύσεις διατηρούν πολύ περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς και οι ρωγμές γίνονται σταδιακά όλο και πιο εμφανείς και τα τραύματα ορατά.
Υποστηριζόμενο από ένα σύνολο στιβαρών ερμηνειών (από τον μάγειρα Mikkel του Pilou Asbaek μέχρι τον ψυχρό διαπραγματευτή CEO του Søren Malling), το A Hijacking είναι η ταινία που κάνει την έκπληξη στο φεστιβάλ και αποτελεί μια δυνατή προσθήκη στο διαγωνιστικό τμήμα, η οποία αναβαθμίζει το προφίλ του και συνεχίζει την μακριά παράδοση των δανέζικων ταινιών, που συνεχώς επιβεβαιώνουν το δυνατό κινηματογραφικό υπόβαθρο της χώρας τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου