Eπιστροφή στις λίστες: Child Ghost Stories ή αλλιώς Τα Φαντασματάκια

Υπάρχουν δύο πράγματα που με τρομάζουν περισσότερο στο σινεμά. Το ένα είναι τα παιδιά-φαντάσματα. Υπάρχει κάτι το απόκοσμο σε αυτά που συνδυάζεται με μια αθωότητα που έχει διαστραφεί και έχει γίνει απειλητική και συνήθως θανάσιμη. Blame the Asians. Και στην δυτική κινηματογραφία όμως υπάρχουν πολλές εμφανίσεις παιδιών-φαντασμάτων που τις περισσότερες φορές μόνο οιωνοί καλών καταστάσεων δεν είναι. Η ιδέα παραμένει ίδια, απλά αλλάζουν οι λεπτομέρειες. Ή μπορεί και όχι. Εν πάσει περιπτώσει, ας θυμηθούμε κάποιες ταινίες όπου τα παδιά φαντάσματα είχαν την τιμητική τους. Και όχι, ούτε ο Casper μετράει ούτε το ανθρωπάκι της Michelin από το Ghostbusters.

Mini REVIEW Never Let Me Go: Κι όμως, το 2010 δεν έχει ακόμα τελειώσει.

Ταλαιπωρημένο από τα ελληνικά γραφεία διανομής, το Never Let Me Go καταφθάνει αργοπορημένο και καταϊδρωμένο στις αθηναϊκές αίθουσες, και ναι δεν τονίζω άδικα το "αθηναϊκές". Ο Mark Romanek, έπειτα από 8 χρόνια απουσίας μετά το υποτιμημένο One Hour Photo, επιστρέφει στον κινηματογράφο διασκευάζοντας την νουβέλα του Kazuo Ishiguro και παραδίδει μαθήματα μετρημένου συναισθηματισμού και παγιδευμένης ατμόσφαιρας.

REVIEW Thor: Η κριτική ΔΕΝ περιέχει κανένα λογοπαίγνιο με ΘΩΡ. Ορκίζομαι.

Επόμενη στάση στον δρόμο για τους Avengers του Josh Whedon είναι το introduction του θεού του κεραυνού, του Thor. Συνεχίζοντας την ανάπτυξη ταινιών σε ένα interconnected universe μιας συνέχειας υπερηρωϊκών ταινιών, η Marvel αντιμετωπίζει την δυσκολότερη έως τώρα περίπτωση ήρωα, ο οποίος μπορεί πολύ εύκολα να φανεί γελοίος, ή στην καλύτερη περίπτωση καρτουνίστικος, και καταφέρνει να παραδώσει μια αξιοπρεπέστατη τελικά ταινία που αλλού την περιμένεις να έχει πρόβλημα και από αλλού σου προκύπτει (σχεδόν).

#Thwr: Photo-bombing και στην Asgard. Τρέμε Odin.

Χρωστάω το review, που υπόσχομαι πως θα ανέβει μέχρι το βράδυ, αλλά ως τότε δεν μπορούσα να κρατηθώ και να μην κάνω ένα μικρό σχόλιο για κάτι που αφορά την ταινία, αλλά και πάλι όχι και τόσο. Still, in typical @dimitrisdx style...

Immortals (2011): In Tarsem We Trust

Μετά το ποπ όργιο των 300 και την πανωλεθρία του Clash Of The Titans, είναι δύσκολο αυτό που πάει να σερβίρει ο Tarsem Singh, ένας ίσως από τους πιο underrated visionaries των τελευταίων χρόνων, με ιδιαίτερα εκλεκτική φιλμογραφία, η οποία μπορεί να μην αποτελείται ακριβώς από αριστουργήματα, προδίδει όμως μία προσωπικότητα με ταλέντο στο καδράρισμα και την δημιουργία οργασμικών εικόνων (The Cell, The Fall).

THOR in Greece: Θραύση θα έκανε ο ΘΩΡ στην Ελλάδα.

Απλά φαντάσου το. Οι κοπέλες θα λιποθυμούσαν στη θέα αυτού του ΘΩΡηκτού. Θα ούρλιαζαν με μανία "Θώρπευσέ με, Θωρ (copyright @SakosmeBiftekia)" ενώ εκείνος θα λικνιζόταν σε latin ρυθμούς (γιατί είναι και γόης). Οι έλληνες τεντιμπόηδες θα τον κοιτούσαν απειλητικά φτύνοντας ατάκες τύπου "Θωρ, με Θωρείς που σε Θωρώ;" ενώ οι απανταχού γιαγιάδες και σεμνότυφοι θα σταυροκοπιόνταν μονολογόντας "Θωρ κύριε φυλακήν τω στοματί μου". Ναι, όντως θα είχε πλάκα.

(Από την Πέμπτη 28/4 στους σινεμάδες. Και σε 3D.)

X-Men: First Class UK Poster: Για κάθε καλό still, βγαίνει κι ένα κακό Photoshop

Πριν από λίγες ώρες, έκανε πρεμιέρα η νέα ευρωπαϊκή αφίσα του X-Men: First Class.

Yellow Sea: Από την Κίτρινη Θάλασσα της Ν. Κορέας στην Γαλλική Croisette.

Τον αγαπώ τον Νοτιοκορεάτικο κινηματογράφο. Έχει πάντα μια δυναμική που συνδυάζεται με χιούμορ, τρυφερότητα και τρόμο. Και πολύ συναίσθημα. Στις Κάννες φέτος, στα πλαίσια του παράλληλου τμήματος Un Certain Regard, o Na-hong Jin του εξαιρετικού Chaser επιστρέφει με μία ταινία, που βέβαια δεν την λες και εκτός από τα νερά του, αλλά τουλάχιστον φαίνεται να είναι στον σωστό δρόμο σινεφιλικής απόλαυσης.

Oι κινηματογραφικές περιπέτειες του @dimitrisdx: Season 1

Ο @manolis έδωσε την αφορμή, o @Tagres βοήθησε στην φαντασία, το Photoshop στην τεχνική υποστήριξη και το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά εικόνων και gifs με την αφεντιά μου να κρασάρει στις σημαντικότερες κατά την άποψή μου ταινίες της σεζόν. Για πρώτη φορά, λοιπόν, συγκεντρωμένες όλες σε ένα post (drum roll)... ιδού, οι κινηματογραφικές περιπέτειες του @dimitrisdx.

Sleeping Beauty vs. Alps: Ναι, θα τα βάλω σε σύγκριση και μακάρι να είναι εξίσου disturbing και τα δυο

Το Sleeping Beauty της Julia Leigh πήρε ήδη το εισιτήριο για τις Κάννες, οι Άλπεις του Λάνθιμου ίσως είναι από τις τελευταίες προσθήκες του διαγωνιστικού. Σε κάθε περίπτωση, οι δύο ταινίες δημιουργούν μια άτυπη disturbing διλογία με ανάλογη θεματική και intriguing στοιχεία μυθοπλασίας και γι' αυτό τον λόγο τραβούν την προσοχή του σινεφιλικού, αν μη τι άλλο, κοινού.

Είσαι έτοιμος για Hara-Kiri σε 3D;

Μπορεί το 13 Assassins να είναι ακόμα του κουτιού, αλλά ο Takashi Miike ποτέ δε φημιζόταν για τα μεγάλα χρονικά κενά μεταξύ των ταινιών του. Μπορεί να είναι hit-or-miss (και για την πληροφόρησή σου, το 13 Assassins είναι ένα μεγάλο hit) αλλά δεν παύει να είναι ίσως ο παραγωγικότερος ασιάτης σκηνοθέτης αυτή τη στιγμή (κι εδώ και μια δεκαετία, επίσης). Προς απόδειξη αυτού, το νέο του πόνημα με τίτλο Hara-Kiri: Death of a Samurai, remake  του ομώνυμου αριστουργήματος του Masaki Kobayashi, είναι ήδη έτοιμο και έχει κλείσει ήδη θέση για μια σειρά προβολών σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ, ξεκινώντας τον προσεχή Μάιο από τις Κάννες. Α, και είναι σε 3D.

Δες και την πρώτη επίσημη διαφημιστική εικόνα της ταινίας.  

Could this be a miss; Η σύγκριση πάντως θα είναι αναπόφευκτη.

Update (29-4-2011): Έχουμε και teaser από το twitch.

SCRE4M: Someone Has Taken Their Love For Movie Posters One Step Too Far

Γιατί όσοι περισσότεροι χωράμε στην αφίσα, τόση μεγαλύτερη αβεβαιότητα έχει το κυνήγι της ταυτότητας του δολοφόνου. (Και γιατί μου έλειψε λίγο το photobombing είναι η αλήθεια...)

Tα υπόλοιπα για την ταινία, εδώ.

REVIEW Scream 4: Το μαχαίρι (ξανά) στο κόκαλο

Ήμουν 13 όταν είδα το πρώτο Scream στον κινηματογράφο. Μαζί με τους τρομαγμένους γονείς μου. Όχι από την ταινία. Από το γεγονός ότι ήταν επιλογή μου. Αλλά το ξεπέρασαν και αυτοί και εγώ. Και από τότε παρέμεινε αγαπημένη απόλαυση της εφηβικής μου ηλικίας.

Cambridge, καφετζούδες κι εγγλέζικο dinner. Και όμως γίνεται.

Η παράνοια η ίδια ήταν η σημερινή βραδιά που ξεκίνησε ως ένα τυπικό dinner στο Cambridge και κατέληξε σε μία υπερπαραγωγή ελληνικού καφέ και μπόλικο διάβασμα-ερμηνεία του κάθε φλιτζανιού. Για όλα κατηγορήστε την Χριστίνα, την οικοδέσποινά μου, που κάτι είχε σήμερα και είχε τον ασταμάτητο από φονικές ατάκες. Μπορεί να φταίει και η κούραση που ενεργοποίησε τον αυτόματο πιλότο. Μπορεί να έφταιγε και ο καφές, που ήταν και μερακλίδικος και δεν τον τσιγκουνεύτηκε και ο κύριος. Μπορεί από την άλλη να έφταιγε και το γεγονός ότι ο φίλτατος Βαγγέλης ξέρει να λέει καλά το φλιτζάνι, δεν είμαι σίγουρος.

Darth Vader αλά Van Gogh: pop culture meets art

Κατακλεμμένο από το tumblr του @Tagres, που με τη σειρά του το δανείστηκε από άλλους φιλότεχνους geeks (λεπτομέρειες στο blog του είπαμε), τούτο το έργο τέχνης της μοντέρνας ιστορίας των απανταχού φανατικών της ποπ έκφρασης δε θα μπορούσε να είναι λιγότερο από αριστούργημα.

Behold: το χαμένο έργο του προφητικού Van Gogh.

Kapow Comic Con 2011: Χαμένος στην Comicland του Λονδίνου

Το προηγούμενο διήμερο ήταν αφιερωμένο στην Kapow Comic Con του Λονδίνου, πολυδιαφημισμένη άφιξη των αμερικανικών Comic Cons στα Ευρωπαϊκά εδάφη, με την υποστήριξη του δημοφιλή αλλά και για πολλούς εκνευριστικού Mark Millar. Οι καλεσμένοι πολλοί, τόσο από τον χώρο των comics όσο και από τον χώρο της τηλεόρασης και του κινηματογράφου. Panels, sneak previews, συνεντεύξεις, cosplay, προβολές-έκπληξη, συλλέκτες και πλήθος καμμένου κόσμου γέμισαν στις 9 και 10 Απρίλη το Business Design Center.

#blogoscars 2011: Θέλει το ψώνιο να κρυφτεί, μα η κάμερα δεν τ' αφήνει.

Όσο είμαι στα Λονδίνα και κομιξίζομαι, στην Ελλάδα διασύρεται η φήμη μου. Or Not. Whatever. Αυτό το βιντεάκι κυκλοφορεί από το πρωί στην blogόσφαιρα και έχω να δηλώσω ότι οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις είναι τελείως τυχαία. Αυτοί δεν είναι ούτε ο @Tagres, ούτε η @ItsXtinaP, ούτε ο @dimitrisdx. Περισσότερες πληροφορίες εδώ. Have fun, people ;) 



Πιο γαμιστερό retro trailer για το X-Men: The First Class ΔΕΝ γίνεται.

Και είναι fanmade. Και χρησιμοποιεί την μουσική της σειράς των 90ς σε μια υπέροχη διασκευή (τύπου). Και είναι βγαλμένο κατευθείαν από τα 60s. Και ο τύπος ειναι απλά θεός.

X-Men: First Class Title Sequence from Joe D! on Vimeo.

via Beyond Hollywood

#blogoscars 2011 FINAL RESULTS Καλύτερη Σκηνοθεσία: Η τελική δεκάδα

Την Κυριακή η @nakedtile άνοιξε τον χορό των απονομών με την κατηγορία του Β αντρικού ρόλου και πανηγυρικό νικητή τον Christian Bale. Την Δευτέρα, την σκυτάλη πήρε η @irinivn και με αγωνία που χτύπησε κόκκινο αποκάλυψε την νικήτρια στην κατηγορία του Β γυναικείου ρόλου Mila Kunis. Ένα για το Fighter, ένα και για τον Μαύρο Κύκνο. Τι θα συμβεί άραγε σήμερα στην κατηγορία της καλύτερης σκηνοθεσίας; Ποιοι σκηνοθέτες θα βρεθούν στην δεκάδα και θα υποστούν για μια τελευταία φορά το κινηματογραφικό μου Photo Bombing; Η αναμονή έφτασε στο τέλος.

#blogoscars 2011 FINAL RESULTS: Καλύτερη Σκηνοθεσία (Θέσεις 20-11)

Διαγωνίστηκαν μέχρι τελικής πτώσης και επικράτησαν έναντι των άλλων με καθαρά αξιοκρατικά κριτήρια. Χρηματισμοί δεν υπήρξαν, ούτε αλλοιώσεις αποτελεσμάτων. Αυτοί είναι οι καλύτεροι σκηνοθέτες της χρονιάς σύμφωνα με τους blogoscarίτες. Πριν δούμε την δεκάδα, ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στις θέσεις 20-11 με τους σκηνοθέτες που πλησίασαν αλλά δεν πλήρωσαν αρκετά δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν αρκετές ψήφους ώστε να κατοχυρώσουν μια θέση στο τελικό top10.

The Tree Of Life (2011): Η τέχνη δεν χρειάζεται να είναι απροσπέλαστη

Αν η ταινία βγάλει έστω και το μισό από αυτό που εκπέμπουν οι αφίσες της, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα πρόκειται περί αριστουργήματος. Terrence Frederick Malick, μη με απογοητεύσεις.