Για να προλάβω όσους μισούν τις λίστες και αφορίζουν κάθε εμφάνισή τους με οποιαδήποτε αφορμή, να εξηγήσω απλά ότι αυτή που ακολουθεί δεν αποτελεί αξιολογικής κατάταξη καταγραφή των αντικειμενικά καλύτερων φιλμ του πρώτου μισού του 2014 αλλά οι δικές μου αγαπημένες κινηματογραφικές στιγμές αυτής της περιόδου, ή αλλιώς οι ταινίες που κατέγραψαν στην μνήμη μου τα περισσότερα συναισθήματα ή/και έκαναν την καρδιά μου να χτυπήσει γρηγορότερα. Όπως έγινε και για το 2013 (πρώτο μισό, δεύτερο μισό, φεστιβαλικές αγάπες), το Frame Game επιχειρεί να κοιτάξει πίσω στον χρόνο και να ξεχωρίσει τις ταινίες ανεξαρτήτως είδους, προέλευσης ή μεγέθους παραγωγής, γεγονός που οδηγεί στην κοινή παρουσία στην λίστα μιας φονικής εξωγήινης στην Σκωτία, ενός ασταμάτητου τρένου σε ένα μετα-αποκαλυπτικό περιβάλλον, όχι ενός αλλά δύο ζευγών ομοίων ανθρώπων αλλά και μιας σουρεαλιστικής αυτοβιογραφίας, η οποία λογικά θα βρει επιτέλους φέτος τον δρόμο για τις αίθουσες . Φυσικά, τα σχόλια είναι ανοιχτά για να μοιραστείς κι εσύ μαζί μας ποιες ταινίες σου τράβηξαν μέχρι τώρα περισσότερο την προσοχή. Διαφωνίες, όπως πάντα, καλοδεχούμενες.
