Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

#tiff53 Reviews Feed: Beyond The Hills (4*/5)


Δεν είναι τυχαίο που ο Cristian Mungiu θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες των Βαλκανίων και ολόκληρης της Ευρώπης. Αντλώντας έμπνευση και θεματικές από την σκληρή πραγματικότητα της χώρας του, καταφέρνει να διατηρήσει μια αντικειμενική ματιά στην αντιμετώπιση των γεγονότων, που του επιτρέπει την κλινική ανάλυση του θέματος αφήνοντας τον θεατή να λάβει τις δικές του αποφάσεις και αποφεύγοντας την καθοδήγηση. Κάτοχος του Χρυσού Φοίνικα για το συγκλονιστικό 4 μήνες, 3 εβδομάδες και 2 μέρες το 2007, ο Mungiu επιστρέφει στην επικαιρότητα με το Beyond the hills, την ταινία που έφυγε από το τελευταίο φεστιβάλ Καννών με τα βραβεία σεναρίου και γυναικείας ερμηνείας, εξ ημισείας και για τις δύο πρωταγωνίστριες.


Η Voichita (Cosmina Stratan) και η Alina  (Cristina Flutur) μεγάλωσαν μαζί στο ορφανοτροφείο μέχρι τα 19 τους. Μετά, η Alina έφυγε για να κυνηγήσει την τύχη της στην Γερμανία, ενώ η Voichita βρήκε καταφύγιο και την οικογένεια που δεν γνώρισε ποτέ σε ένα ορθόδοξο μοναστήρι. Όταν, όμως, η Alina επιστρέψει και προσπαθήσει να ξαναβάλει και πάλι στην ζωή της την Voichita, θα διαπιστώσει ότι πλέον δεν είναι η μοναδική στη ζωή της. Γεμάτη εκρήξεις ζήλιας και κτητικής συμπεριφοράς, θα προσπαθήσει να κερδίσει και πάλι την αποκλειστικότητά της, διαπιστώνοντας ότι ο πιο δύσκολος αντίπαλος από όλους είναι ο ίδιος ο Θεός, βάζοντας σε εξέλιξη μια σειρά γεγονότων με τραγικά αποτελέσματα.

Βασισμένο σε βιβλίο, το οποίο με την σειρά του αντλεί έμπνευση από πραγματικά γεγονότα, το Beyond The Hills αποτελεί μια ματιά στην θρησκευτική Ρουμανία του σήμερα και ξεπερνά το θέμα της θρησκείας για να ασκήσει την κριτική του στο σύνολο των κοινωνικών δομών της χώρας. Με λεπτό τρόπο αποτυπώνει την αδιαφορία των κρατικών φορέων, την έλλειψη της κοινωνικής πρόνοιας, το καταφύγιο που προσφέρει η αίσθηση της θρησκείας και την ισοπεδωτική αντίληψη που χαρακτηρίζει την λήψη αποφάσεων σε όλους τους προηγούμενους τομείς. Οι χαρακτήρες του έχουν ελαττώματα αλλά είναι το αποτέλεσμα μιας κοινωνίας που δεν τους δίνει μεγάλα περιθώρια επιλογών. Οι προθέσεις τους είναι σαφείς και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα κίνητρα είναι αγνά. Όμως τα μέτρα που λαμβάνονται για την δικαίωση των πεποιθήσεων ή την αντιμετώπιση των προβλημάτων, όπως αυτά εκλαμβάνονται, δημιουργούν πλείστους προβληματισμούς.

Ο Mungiu στο επίκεντρο όλων των δυνάμεων διατηρεί μια σαφή ματιά, απόμακρη αλλά δεκτική στην κατανόηση, κριτική αλλά όχι απαραίτητα καταδικαστική, αφήνοντας στον θεατή αυτόν τον ρόλο. Ίσως και να μπορεί να διακρίνει κανείς και ψήγματα μαύρου χιούμορ στην ανάπτυξη της ιστορίας. Παράλληλα, οι δύο πρωταγωνίστριες ξεχειλίζουν από ωμή δύναμη κι ευάλωτη άμυνα, θύματα μιας απούσας οικογένειας. Το όλο θέμα καταλήγει τελικά στο μέγεθος της ευθύνης που φέρει ο καθένας και σε ποιο βαθμό η ίδια ευθύνη επιβαρύνει την ίδια την κοινωνία, και όχι μόνο της Ρουμανίας καθώς ο προβληματισμός ουσιαστικά ανάγεται σε οικουμενικό ζήτημα. Το Beyond The Hills, μετά τον οδοστρωτήρα του 4 μήνες, 3 εβδομάδες και 2 μέρες, επιβεβαιώνει την ικανότητα του Mungiu στο ρεαλιστικό, κοινωνικό σινεμά και ξεχωρίζει για τον λεπτό χειρισμό επικίνδυνων θεμάτων, που σε άλλα χέρια θα οδηγούνταν σε ψεύτικους εντυπωσιασμούς και υπερβολικές δραματικές εντάσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...