Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

#Tiff54 Review: Αγόρια από τα ανατολικά / Eastern Boys (3*/5)

Αυτό που ο καθένας οφείλει να αναγνωρίσει στο Eastern Boys είναι ότι είναι μια ταινία που ξεκινάει από κάτι απλό και λιτό για να αναπτυχθεί στην πορεία του και να εξελιχθεί σε κάτι άλλο, περισσότερο φιλόδοξο και πολυεπίπεδο. Χωρισμένο σε τέσσερα διακριτά κεφάλαια, με διαφορετικό ύφος το καθένα και εξερευνώντας μια διαφορετική δυναμική, το Eastern Boys είναι όντως κάτι πολύ ενδιαφέρον και πρωτότυπο, ας μπορούσε μόνο να διατηρήσει την ίδια ένταση σε κάθε κεφάλαιο...


Στο πρώτο κεφάλαιο με τίτλο "Her Majesty The Street", ο Καμπιγιό ξεκινάει με τον Gare Du Nord του Παρισιού (πολύ της μόδας ο σταθμός φέτος, αν λάβει κανείς και το ομώνυμο φιλμ της Κλαιρ Σιμόν που θα προβληθεί την Παρασκευή στο φεστιβάλ) για να παρακολουθήσει με διάθεση ντοκιμαντέρ μια ομάδα παιδιών από την ανατολική Ευρώπη που βρίσκει καταφύγιο στις γωνίες του σταθμού. Ένα από αυτά, γνωρίζει έναν μεγαλύτερο τύπο, προφανώς ευκατάστατο, ο οποίος καλεί τον νεαρό σπίτι του. Στο δεύτερο κεφάλαιο, όμως, με τίτλο "This Party of which I am the hostage", ο νεαρός εμφανίζεται στο σπίτι με όλη την ομάδα του. Περιέργως, η βία δεν ξεσπά όπως θα περίμενε κανείς και το ιδιόμορφο πάρτι που ακολουθεί αποτελεί μια αποδόμηση και μια νέα αρχή για τον μεγαλύτερο άντρα που βλέπει κυριολεκτικά το σπίτι του να αδειάζει και την ζωή του να επηρεάζεται με τρόπους που δεν είχε καν φανταστεί.

Από εκεί, το Eastern Boys αλλάζει διαδρομή και αποκτά τόσο αισθηματικές όσο και κοινωνικές προεκτάσεις. Τα επόμενα κεφάλαια ονομάζονται "What we make together" και "Halt Hotel - Dungeons and dragons" και δεν πρόκειται να δώσω περισσότερες λεπτομέρειες, για να διατηρηθεί η έκπληξη. Αυτό, όμως, που μπορώ να πω είναι ότι ο Καμπιγιό καταφέρνει να να διατηρεί την φρεσκάδα σε όλη την ταινία με όλες αυτές τις μεταβολές και μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί η ταινία κατέκτησε το πρώτο βραβείο στο παράλληλο τμήμα των Orizzonti στην φετινή Βενετία: πρωτότυπη γραφή, κοινωνική ευαισθησία και μια ιδιαίτερη σχέση αλληλεξάρτησης κάπου εκεί μέσα.

Όσο, όμως, στην αρχή η ταινία βράζει από ακατέργαστη δύναμη που εντυπωσιάζει, στη συνέχεια κατεβάζει τους τόνους και αποφασίζει να γίνει περισσότερο καταγγελτική και ραφιναρισμένη. Αρχίζει και μοιάζει περισσότερο ασφαλής και υπολογισμένη, πράγμα που δε θα ήταν κακό αν δεν ερχόταν τόσο πολύ σε αντιδιαστολή με το πρώτο μέρος. Ειδικά το τελευταίο μέρος, που είναι και το πιο συμβατικό της αφήγησης, είναι και το πιο αδύναμο, κι ας ασχολείται με το σημαντικότερο θέμα της ταινίας σε σχέση με τα υπόλοιπα κεφάλαια.

Παρά τις αστοχίες, όμως, το Eastern Boys παραμένει μια άκρως ενδιαφέρουσα φεστιβαλική ταινία, που μπορεί να κάνει το crosseover και λίγο παραέξω, ακριβώς λόγω της διευρυμένης κοινωνικής θεματολογίας της. Το κακό, βέβαια, είναι ότι όταν μια ταινία παρουσιάζει τόσες προοπτικές, η μη ικανοποίησή τους είναι τόσο εκνευριστική, που η τελική αίσθηση την αδικεί. Το Eastern Boys είναι μια καλή ταινία, όμως, εκεί μέσα υπάρχουν στοιχεία μιας ΠΟΛΥ καλής ταινίας και αυτό είναι κρίμα.

Το Eastern Boys έχει ακόμα μια επαναληπτική προβολή την Κυριακή 10 Νοεμβρίου στις 22:00 στην Τώνια Μαρκετάκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...