Πανελλήνια πρεμιέρα με αυξημένες προσδοκίες (ύστερα από την βράβευση στο Σαν Σεμπαστιάν) έκανε χθες ο Άδικος Κόσμος του Φίλιππου Τσίτου σ' ένα κατάμεστο Ολύμπιον, παρουσιάζοντας την ιστορία του Σωτήρη, του μπάτσου της διπλανής πόρτας με την χρυσή καρδιά και την αίσθηση επιβολής του δίκαιου που τον καταπνίγει. Έπειτα από μία αλληλουχία γεγονότων, ο Σωτήρης θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει τα ιδεώδη του στους ανθρώπους που τον περιβάλλουν, αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό, όταν γνωρίσει την Δώρα, την γυναίκα που ενδεχομένως να έχει κάτι που χρειάζεται πολύ.
Ο Τσίτος σκηνοθετεί μία κατά βάση ανθρώπινη ταινία, με ελλειπτική αφήγηση (υπερβολικά, ίσως, πολλές φορές) αλλά όμορφες λεπτομέρειες που προκύπτουν κυρίως από τις φροντισμένες ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Ο Αντώνης Καφετζόπουλος είναι άμεσος στον ρόλο του Σωτήρη, μεταδίδει ανθρωπιά με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του, χωρίς ποτέ να γίνεται κακόμοιρος ή μίζερος, η Θεοδώρα Τζίμου είναι δυναμική και αινιγματική και ο Χρήστος Στέργιογλου ιδιαίτερα κωμικός πίσω από το σοβαρό προσωπείο του. Οι αδυναμίες της ταινίας εμφανίζονται στην ανάπτυξη της πλοκής και την στοιχειοθέτησης των γεγονότων όμως σε ένα βαθμό αντισταθμίζονται από την αφοσίωση των ηθοποιών και τις μικρές αστείες στιγμές που είναι αποτελεσματικές και γλυκές, κάτι που φάνηκε και από την θερμή ανταπόκριση του κοινού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου