Αν και Λιθουανικής προέλευσης, το "καλοκαίρι της Sangaïlé" γράφει πάνω του Sundance με τεράστια γράμματα, γεγονός που δικαιολογεί απόλυτα την διάκρισή του στο διαγωνιστικό του περσινού φεστιβάλ αλλά όχι απαραίτητα με την καλή έννοια. Και αυτό γιατί, αν παραβλέψει κανείς το queer περιτύλιγμα, το φιλμ δεν είναι κάτι παραπάνω από την μέση ταινία ενηλικίωσης που θα συναντούσε κανείς μια οποιαδήποτε τυχαία χρόνια στο αμερικανικό ανεξάρτητο φεστιβάλ, ακολουθώντας όλες τις ευκολίες αλλά και "ανατροπές" που επιβάλλει το genre μέχρι την συνειδητοποίηση του φινάλε, αλλά και επειδή δεν τολμάει να δει πέρα από τις συμβάσεις του είδους, παρά βολεύεται μέσα στα ασφαλή όρια μιας φαινομενικά, edgy σύνοψης.
Η ταινία ακολουθεί την ομώνυμη ηρωίδα σε ένα ληθαργικό καλοκαίρι, παρατηρώντας την να γοητεύεται από τις αεροπλανικές επιδείξεις αλλά μονίμως απρόθυμη να εκφράσει τα πραγματικά της συναισθήματα, του φόβους, τις ελπίδες της. Πίσω από τα μονίμως κατεβασμένα μανίκια της, κρύβονται οι χαρακιές που μαρτυρούν τα μυστικά της, όπως και μια ενδεχομένως παγιδευμένη ύπαρξη παρά το εντυπωσιακό παρουσιαστικό της. Υπό αυτές τις συνθήκες, η τυχαία γνωριμία της Sangaïlé με ένα κορίτσι θα ξεκλειδώσει τις δυνατότητές της και θα της προσφέρει την απαραίτητη ώθηση για να "πετάξει". Με περισσότερες από μία έννοιες.
Η Alanté Kavaïté έχει καταπληκτική ικανότητα στην σύνθεση των εικόνων και σίγουρα αρέσκεται περισσότερο να βλέπει τις ηρωίδες της να κάνουν πράγματα παρά να μιλούν μεταξύ τους, δημιουργώντας τελικά ένα πραγματικά θελκτικό σύμπαν που φαίνεται να είναι γεμάτο από όμορφες γωνιές και γοητευτικά στιγμιότυπα. Ωστόσο, αυτό λειτουργεί αμφίρροπα στο τελικό αποτέλεσμα: από την μια πλευρά, η περιγραφή των καταστάσεων βγαίνει αβίαστα και χωρίς υπερβολές, από την άλλη, όμως, η οποιαδήποτε λύση δεν προκύπτει επαρκώς στοιχειοθετημένη, παρά απλά οδηγείται από τις όμορφες - αλλά τελικά κενές - εικόνες.
Επιπλέον, η βάση της ιστορίας καταλήγει να είναι αφελής, ακριβώς όπως ο συμβολισμός της πτήσης που επιθυμεί να πραγματοποιήσει η ηρωίδα. Στο φινάλε, η Sangaïlé παραμένει το ίδιο άγνωστη όσο και στην αρχή της ταινίας, ανεξάρτητα από το αν κατάφερε ή όχι να ξεπεράσει τον εαυτό της. Τουλάχιστον, η μικρή διάρκεια δεν επιτρέπει στην αφήγηση να ζημιωθεί απόλυτα από τις ελλείψεις της, όμως, δύσκολα θα βρει κάποιος στο φιλμ ικανά πειστήρια για να διατηρήσει την ταινία για καιρό στην μνήμη. Μερικές φορές, δεν αρκεί ένα lesbian romance για να κάνει μια ταινία να ξεχωρίσει. (2*/5)
H ταινία προβάλλεται την Πέμπτη, 24 Σεπτεμβρίου στις 20:00 στον κινηματογράφο Δαναός 1 και σε επανάληψη το Σάββατο, 26 Σεπτεμβρίου στον κινηματογράφο Odeon Όπερα 2 στις 21:00.
Περισσότερες κριτικές από τις 21ες Νύχτες Πρεμιέρας, εδώ.
H ταινία προβάλλεται την Πέμπτη, 24 Σεπτεμβρίου στις 20:00 στον κινηματογράφο Δαναός 1 και σε επανάληψη το Σάββατο, 26 Σεπτεμβρίου στον κινηματογράφο Odeon Όπερα 2 στις 21:00.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου