Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΚΙ ΑΡΧΕΙΟΘΕΤΗΜΕΝΑ: A Tale of PLANETARY proportions

Το Variant Cover του Fantastic Four 587 ήταν συγκλονιστικό. Όχι λόγω της αντίστοιχης Death Of Superman marvel-ικής σκηνής που αποτύπωνε αλλά λόγω της εικονογράφησής της από τον John Cassaday. Έναν καλλιτέχνη που έλαμψε πριν από λίγα χρόνια μαζί με τον Josh Whedon στο Astonishing X-Men run του αλλά που η σημαντικότερη δουλειά του δεν ήταν αυτό, μα ένα μικρό comic series επικών διαστάσεων με τον λιτό και επιβλητικό τίτλο PLANETARY. Έναν τίτλο που θέτει και τον τόνο της σειράς, η οποία στιγμή δεν αποδεικνύεται κατώτερη των προσδοκιών που αυτός ορίζει.


 Το Planetary είναι ένας οργανισμός, του οποίου τα μέλη αυτοαποκαλούνται "Οι Αρχαιολόγοι του Απίθανου". Στόχος τους είναι η ανακάλυψη της μυστικής ιστορίας του 20ού αιώνα και η αξιοποίηση προς το κοινό καλό όλων όσα αυτή μπορεί να αποφέρει. Ιδρυτής της οργάνωσης είναι ο μυστηριωδης "4ος Άνδρας" (Fourth Man), του οποίου η ταυτότητα παραμένει μυστική. Η εκτελεστική ομάδα της οργάνωσης αποτελείται από τρεις υπερανθρώπους: την Jakita Wagner, που είναι σχεδόν άτρωτη και παρουσιάζει υπερφυσική σωματική δύναμη, τον Drummer, που μπορεί να αξιοποιήσει όλα τα υπάρχοντα κανάλια πληροφοριών (από ενεργειακές δέσμες έως πληροφοριακά δεδομένα) προς εξαγωγή συμπερασμάτων και από τον Mr Snow, που είναι το πιο πρόσφατο μέλος της ομάδας και μπορεί να μεταβάλλει τη θερμοκρασία αντικειμένων και ανθρώπων γύρω του. Υπήρχε κι ένα τέταρτο μέλος στην ομάδα, ο Ambrose Chase, ο οποίος όμως σκοτώθηκε υπό αδιευκρίνηστες συνθήκες.


 Η πλοκή δεν είναι τραγικά πρωτότυπη. Για την ακρίβεια, είναι typical superhero stuff. Αλλά εκεί ακριβώς έγκειται η ανατροπή. Η σειρά βυθίζεται στα διάφορα genres της ποπ κουλτούρας και υποκουλτούρας ανά τον 20ό αιώνα, παίζοντας με τους κανόνες του κάθε είδους και αποδομώντας το. Κάθε τέυχος είναι μια μοναδική οπτική σε μια στιγμή του 20ου αιώνα, από τις ιστορίες κατασκόπων του Σέρλοκ Χολμς και τις κλασσικές τρομοιστορίες τύπου Δράκουλα και Φρανκεστάιν μέχρι την δημιουργία των υπερ-ηρώων τύπου Doc Savage και The Shadow στα 30ς και την αντικατάστασή τους από την τριάδα της DC (Superman, Batman, Wonder-Woman) στα 40ς και την πρώτη οικογένεια της Marvel (Fantastic Four) στα 60ς. Οι αναφορές δεν σταματούν εκεί: kung fu ταινίες από το Hong Kong, επιστημονική φαντασία από τα 50ς, μεταμοντέρνα αισθητική Watchmen από τα 80ς, o Tarzan, ο James Bond και ο Fu Man Chu, όλα έχουν θέση στην ιστορία της geek culture.
 

Αν δεν ήταν βέβαια ο Warren Ellis να γράφει και ο John Cassaday να σχεδιάζει, όλο αυτό ίσως γινόταν ένα αποσπασματικό πανηγύρι. Η πένα του Warren Ellis όμως συνδυάζει τα ασυνδύαστα, το αστείο με το γκροτέσκο, την περιπέτεια με το μεστό exposition,  παίρνει όλα τα σκόρπια κομμάτια και τα ενώνει, δημιουργώντας ένα παζλ γεγονότων που όσο αποκαλύπτουν ολόκληρη την ιστορία τόσο πιο πολύ σε τραβούν και δε σε αφήνουν να αναπνεύσεις. Έχει την πολυπλοκότητα ενός Alan Moore και την weirdness ενός Grant Morrison. Το κλασσικό του χιούμορ δε λείπει κι εδώ όπως και οι ξαφνικές στροφές στο ύφος. Όλα, μα όλα όμως, δεν φαντάζουν παράτερα. Κι αυτό λόγω του εξαιρετικά ταλαντούχου John Cassaday.


Σε κάθε τεύχος, ο Cassaday αλλοιώνει το ύφος του ανάλογα με τις επιταγές του genre, γίνεται σκοτεινός, ρεαλιστικός, υπερβολικός, τρομακτικός, ανάλαφρος, λιτός, λεπτομερής, όλα όσα απαιτούνται. Έχει νουάρ, pulp fiction, scinece fiction και martial arts επιρροές και παράλληλα, παραμένει ο ίδιος Cassaday, με τις χαρακτηριστικές καθαρές γραμμές και την κινηματογραφικότητα των σκίτσων του. Αν ο Ellis είναι το 50% της επιτυχίας, ο Cassaday είναι σίγουρα το υπόλοιπο 100% (wait... what?).

Η σειρά ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2009 στο 27ο τεύχος και υπάρχει διαθέσιμη σε collected editions. Προτείνεται ανεπιφύλακτα για λάτρεις του είδους αλλά και για μη, καθώς έχει αυτόν τον Watchmenικό αέρα που δεν την περιορίζει μόνο στο Comicόφιλο κοινό. Enjoy.

ΠΕΣ ΜΑΣ, ΤΕΛΙΚΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ; Καλά, δεν έγινε αυτό σαφές; Ελπίζω τα πέντε (από πέντε) cool αστεράκια να σε πείσουν.

1 σχόλιο:

  1. Οι Fantastic Four μου αρέσουν, αλλά δεν με τρελένουν όπως π.χ. o Spider-Man και οι X-MEN. Αλλά ποτέ δεν λέω όχι σε μια καλή ιστορία τους. Όσο αφορά το Planetary δεν το εχω διαβάσει... ακόμα, γιατί με από αυτό το review σίγουρα θα το ψάξω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...