Η Mattie Ross του Αληθινού Θράσους δεν είναι το μόνο παιδί που κλήθηκε απότομα να αντιμετωπίσει καταστάσεις που θα ακόμα κι ενήλικες θα έκαναν τα πάντα να αποφύγουν. Θυμόμαστε, με την ευκαιρία της ταινίας, λοιπόν, ποιοι άλλοι νεαροί χαρακτήρες επέδειξαν αληθινό θάρρος, θράσος ή και αυθάδεια όταν βρέθηκαν σε καταστάσεις όπου ακόμα και ενήλικες θα τα έβρισκαν σκούρα…
Ofelia (Ivana Baquero, El laberinto del fauno, 2006) Η μικρή Ofelia έρχεται αντιμέτωπη με τον θάνατο, τον πόλεμο και την οικογενειακή παρακμή. Γι’ αυτό το λόγο δημιουργεί και τον δικό της μυθικό, φανταστικό κόσμο και θα κάνει τα πάντα για να τον διατηρήσει τελείως δικό της.
Oscar (Kåre Hedebrant, Låt den rätte komma in (Let the right one in), 2008) O Όσκαρ είναι θύμα σχολικής βίας, παιδί προβληματικής οικογένειας και ερωτευμένος. Με βρικόλακα. Αυτό το τελευταίο είναι που κάνει την διαφορά.
John και Pearl Harper (Billy Chapin και Sally Jane Bruce, The Night Of the Hunter, 1955) Όταν ένας επίδοξος προικοθήρας, ο οποίος τυγχάνει να είναι και θρησκευτικά φανατικός, πλησιάζει με ύπουλες βλέψεις τη μητέρα τους, οι μικροί John και Pearl είναι οι μόνοι που βρίσκονται ανάμεσα σε αυτόν και τα κρυμμένα 10.000 δολάρια του πατέρα τους.
Ahmed (Yasser Talib, Son of Babylon, 2009) Στο σύγχρονο Ιράκ, ο μικρός Ahmed ψάχνει να βρει τον πατέρα του μαζί με την πολύπαθη γιαγιά του χωρίς να χάνει ποτέ την αισιοδοξία και τη ζωντάνια του. Κάποια στιγμή, όμως, ακόμα και η παιδική αισιοδοξία ανακαλύπτει τον ρεαλισμό.
Carlos (Fernando Tielve, El Espinazo del Diablo, 2001) O 10χρονος Carlos είναι ορφανός, κάνει παρέα με τον Santi και υπάρχει μια βόμβα που δεν έχει εκραγεί ακόμα στον κέντρο της αυλής του ορφανοτροφείου του ως ενθύμιο του πολέμου. Α ναι, και ο Santi είναι φάντασμα. Χρειάζεσαι κι άλλα;
Coraline (Coraline, 2009) Όταν βρίσκεσαι σε έναν παράλληλο κόσμο, όπου η παράλληλη μαμά σου σε κυνηγά για να σου αντικαταστήσει τα μάτια με κουμπιά, είναι νομίζω προφανές το προβληματικό του θέματος…
Mathilda (Natalie Portman, Léon, 1994) Όταν οι γονείς της σκοτώνονται, η 12χρονη Mathilda μαθαίνει τα μυστικά του «παιχνιδιού» από τον ειδικό Jean Reno. Not your typical 12-year-old habits.
Claudia (Kirsten Dunst, Interview with a vampire, 1994) Παιδί στην εμφάνιση, βρικόλακας στην φύση, η Claudia νιώθει εγκλωβισμένη γυναίκα στο σώμα μιας 10χρονης. Και αυτή η καταπιεσμένη φύση, ποτέ δεν μπορεί να οδηγήσει σε κάτι καλό.
Juno (Ellen Page, Juno, 2007) Οριακά στην λίστα, η 16χρονη Juno μένει έγκυος και καλείται να λάβει γενναίες αποφάσεις. Όχι τόσο όσον αφορά το αν θα κρατήσει το παιδί, αλλά κυρίως το πώς θα εξασφαλίσει το μέλλον του, μακριά από την μητρική αγκαλιά της.
Ο Ααρών (Μιχάλης Ευρυπιώτης) και η παρέα του (Οι Ακροβάτες του Κήπου, 2001) Στην Ελευσίνα του 1974, ο 11χρονος Ααρών και η παρέα του περνούν το σημαντικότερο καλοκαίρι της μέχρι τότε ζωής τους. Αντιμέτωποι με ένα ταραγμένο πολιτικό τοπίο, τις δεισιδαιμονίες του χωριού, τα όχι των μεγάλων, μέχρι και τον ίδιο τον θάνατο, θα ανακαλύψουν πως το πέρασμα στην εφηβεία δεν είναι και τόσο εύκολο για όλους…
Miles και Flora (Martin Stephens και Pamela Franklin, The Innocents, 1961) Υποψίες στοιχειωμένου σπιτιού, possessed παιδιά και μικρομέγαλη συμπεριφορά. Υπάρχει όντως κάτι το ανησυχητικό ή μήπως η νταντά Deborah Kerr έχει αποτρελαθεί τελείως; Σε κάθε περίπτωση, δύσκολη η ζωή για πλουσιόπαιδα.
Iris (Jodie Foster, Taxi Driver, 1976) Μπλεγμένη σε έναν κόσμο που την τρομάζει αλλά την γοητεύει κιόλας, η 12χρονη πόρνη Iris αποτελεί το πρότυπο της «κακής νεολαίας» του σινεμά των 70ς.
Regan McNeil (Linda Blair, The Exorcist, 1973), Nell Sweetzer (Ashley Bell, The Last Exorcism, 2010), Damien Thorn (Harvey Stephens, The Omen, 1976): Το διαβολοτρίο. Ο «εξ’από ‘δω» έχει μια τάση στο νέο αίμα, από ότι μας έχει δείξει η εμπειρία. Και από την άλλη, είναι και πολύ ζουζουνόφατσα ως παιδί. Αποτέλεσμα; Παιδιά σε κίνδυνο, γονείς στο ψυχιατρείο.
Marjane Satrapi (Persepolis, 2007) Είναι δύσκολο να είσαι ένα 9χρονο κορίτσι στο Ιράν, ειδικά όταν ονειρεύεσαι ότι είσαι προφήτης και έχεις τις πολεμικές ικανότητες του Bruce Lee.
Cole Sear (Haley Joel Osment, The Sixth Sense, 1999) O εννιάχρονος Cole «βλεπει νεκρούς». Που του ζητούν πράγματα. Συνέχεια. Στοίχημα ότι αν σου συνέβαινε εσένα (που δεν είσαι και εννιάχρονο), δε θα το έπαιρνες και τόσο ψύχραιμα.
Και για το τέλος...
Lolita (Sue Lyon, Lolita, 1962) Χωρίς σχόλια. (Το σκασμένο το 14χρονο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου