Είναι πραγματικά δύσκολο να μιλήσεις για μια ταινία η οποία γεμίζει τις δύο ώρες της διάρκειάς της με μια εκπληκτική ιστορία που φαίνεται να πηγαίνει σε αμέτρητες κατευθύνσεις για να ξαναεπιστρέψει θριαμβευτικά στον πυρήνα της κάθε φορά, που αποφεύγει αναμενόμενες εξελίξεις με περισσή άνεση και στέλνει κάθε φορά την αφήγηση σε απρόβλεπτα μονοπάτια, που περισσότερο υπαινίσσεται παρά εξηγεί, χωρίς, όμως, τίποτα να μένει ουσιαστικά αστοιχείωτο, και που είναι τόσο στυλιζαρισμένη που σε προκαλεί να ανακαλύψεις τις λεπτομέρειες σε κάθε κάδρο, χωρίς όμως να αγνοεί τους ίδιους της τους χαρακτήρες. Και, όμως, το "Magical girl" αποτελεί μια τέτοια ταινία και, χωρίς υπερβολή, συγκαταλέγεται μέσα στα καλύτερα, πιο πρωτότυπα και πιο εντυπωσιακά φιλμ που έχω δει τελευταία και είναι το μόνο φιλμ που με έκανε να ανατριχιάσω έτσι από την προβολή του "Under The Skin". Μεγάλη δήλωση; Πιστέψτε με, όχι.
Στην ταινία, ένας πατέρας που προσπαθεί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του άρρωστου κοριτσιού του - και συγκεκριμένα την αγορά ενός πανάκριβου κοστουμιού του anime icon "magical girl" για λογαριασμό του - επηρεάζει αλυσιδωτά τις ζωές πολλών περισσότερων ανθρώπων, στους οποίους συγκαταλέγεται μία αυτοκαταστροφική κοπέλα, που την συντηρεί ο πλούσιος ψυχίατρος σύζυγός της και ένας πρώην κατάδικος / δάσκαλος, ο οποίος ακόμα δεν έχει συμβιβαστεί με το ασαφές σκοτεινό παρελθόν του. Είναι ένα σετ ανθρώπων με χαρακτηριστικά βγαλμένα από μια τυπική σαπουνόπερα, που στα χέρια του Βερμούτ γίνεται η πρώτη ύλη για ένα νιχιλιστικό φιλμ, που είναι έτοιμο να καταρρίψει και να επαναπροσδιορίσει όλες τις προσδοκίες του θεατή.
Γιατί το φιλμ είναι ένα άρτιο θρίλερ, που δεν ξεχνά την κωμική πλευρά του, συνδυάζει αψεγάδιαστα το δράμα με τον ψυχολογικό τρόμο, και έχει στην βάση του μια πολύπλοκη ιστορία, η οποία δεν γίνεται προφανής από την αρχή παρά συμπληρώνεται ως παζλ κατά την διάρκεια της ταινίας μέσα από αλλαγές οπτικής και έξυπνων χρονικών τερτιπιών. Ο Βερμούτ γνωρίζει πού να τραβήξει την γραμμή, ξέρει πού πρέπει να επιμείνει και ποια στοιχεία να αφήσει στο μυαλό του θεατή για αποκωδικοποίηση και παρουσιάζει άψογο timing όταν καλείται να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια του. Το "Magical girl" του είναι η αποθέωση της κλινικής κινηματογράφησης, ψυχρό, απόμακρο και, όμως, γεμάτο ένταση, σαν ωρολογιακή βόμβα που μετράει αντίστροφα.
Με αρχή και τέλος δύο εκπληκτικές σκηνές που περικλείουν το δράμα, το σκοτάδι και την ειρωνεία της ταινίας, ο Βερμούτ εμπνέεται από τους εχθρούς της ψυχής σύμφωνα με την καθολική εκκλησία (τον κόσμο, τον διάβολο και την σάρκα - όπως χωρίζονται και τα κεφάλαια του φιλμ) για να αποδείξει ουσιαστικά ότι πηγή όλου του κακού είναι ο ίδιος ο άνθρωπος και εκείνη η σαδιστική πλευρά του που πασχίζει να αποκτήσει και να επιβάλει τον έλεγχο. Ο κόσμος του "Magical girl" αξίζει να ανακαλυφθεί από τον καθένα δίχως επεξηγήσεις, spoilers ή επιπλέον λεπτομέρειες, ένας κόσμος που σπάνια επισκέπτεται το σινεμά με τόσο ικανότητα και μαεστρία. Μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς ασυζητητί. (5*/5)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου