The Frame Game: Books in movies, Vol. III: Bedtime Reading.

Κυριακή 19 Απριλίου 2015

Books in movies, Vol. III: Bedtime Reading.

Νομίζω το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει κανείς σχετικά με το The Babadook, είναι να προσεγγίσει την ταινία ως παραδοσιακό Horror, την στιγμή που είναι περισσότερο ένα τρομακτικό παραμύθι που θα μπορούσε να διαβάσει κανείς λίγο πριν πέσει (ή δεν πέσει, τελικά) για ύπνο και μια ξεκάθαρη αλληγορία για τα τραύματα που κουβαλά ο καθένας μέσα του, την σκοτεινή πλευρά της μητρότητας και τον τρόμο του να είναι κανείς single parent. Έχει κωμικές στιγμές, έχει ειρωνικές πινελιές, έχει και σκόπιμα over the top σκηνές, έχει γενικά μια ιδιαιτερότητα που δεν βλέπουμε συχνά στις ταινίες αυτού του είδους, αν και όχι μόνο θα έπρεπε αλλά θα επιβαλλόταν κιόλας. Για να μην μιλήσουμε για τις σκηνές της ανάγνωσης του pop-up book που είναι ανατριχιαστικές, για τις ιδιοφυείς αναφορές του Babadook στο βωβό σινεμά του γερμανικού εξπρεσιονισμού, για την άψογα σκηνοθετημένη (ειδική μνεία στην άψογη αισθητική του φιλμ) εκκίνηση με την αναδρομή στο παρελθόν και για το ίδιο το φινάλε, που αν και κάπως απότομο, είναι απόλυτα ταιριαστό με τις πολλαπλές αναγνώσεις της ταινίας. Η συνεχής αλλαγή ύφους δεν ευνοεί μερικές φορές το φιλμ αλλά κάπου εδώ μέσα υπάρχουν πραγματικές εκλάμψεις ευφυΐας.

Επιπλέον, όμως, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι το Babadook στέλνει ένα σαφές μήνυμα σε όλους μας ότι θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στην επιλογή του βιβλίου που θα συντροφεύσει την κινηματογραφική μας εικόνα, γιατί κάλλιστα θα μπορούσε να ξεκινήσει από εκεί μια καθόλα τρομακτική ιστορία. Η Emilia της Essie Davis στην ταινία δεν ήταν και τόσο τυχερή. Ευτυχώς, κάποιοι άλλοι κινηματογραφικοί ήρωες στάθηκαν πιο προσεχτικοί στην επιλογή τους. Σε κάθε περίπτωση, το Frame Game δε θα μπορούσε να βρει καλύτερη αφορμή για να επιστρέψει στην σινεφιλική ανάγνωση βιβλίων. Γυρίστε σελίδα.