Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Οι ταινίες προτείνουν: 10 τρόποι για να μην βαρεθείς την επόμενη φορά στο τρένο.

Αν ανήκεις κι εσύ στην κατηγορία ανθρώπων που θεωρεί ότι το ταξίδι με το τρένο είναι βαρετό, αργό και εξοντωτικό ήρθε η ώρα να σου αποδείξω ότι κάνεις περίτρανα λάθος. Στην συνέχεια, 10 τρόποι, άλλοι πολύ απλοί, άλλοι λίγο ριψοκίνδυνοι και άλλοι κάπως πιο περίπλοκοι, που μπορείς να δώσεις ενδιαφέρον στο ταξίδι σου, πάντα με την ευγενική χορηγία του ίδιου του σινεμά. Λεπτομέρεια: δεν είναι όλοι νόμιμοι.

Strangers On A Train, 1951. Βρες έναν ευγενικό άγνωστο, πιάσε του κουβέντα, σπάσε τον πάγο, βρε αδερφέ, προτείνοντάς του να κάνει αυτός τον φόνο που τόσο καιρό επιθυμούσες να διαπράξεις. Κι επειδή δεν είσαι και συ αχάριστος, θα κάνεις εσύ τον φόνο που αυτός ήθελε να κάνει. Προσοχή μόνο στις λεπτομέρειες, μην μπερδευτείτε γιατί δεν θα το ήθελε κανείς από τους δυο πιστεύω.

The Darjeeling Limited, 2007. Αν θες να συνδυάσεις ένα ταξίδι πνευματιστικής αφύπνισης, σε συνδυασμό με την τακτοποίηση των οικογενειακών εκκρεμοτήτων, ο Wes Anderson έχει να προτείνει την κατάλληλη διαδρομή που δεν πρόκειται να σε κάνει να πλήξεις ή να νιώσεις πώς πραγματοποιείς άλλο ένα βαρετό ταξίδι με το τρένο. Το εξωτικό τοπίο αλλά και η απόλυτη έλλειψη λογικής συνέπειας γύρω σου συνηγορούν στην εξαφάνιση οποιασδήποτε αίσθησης πλήξης ή déjà-vu. Καλού κακού, πάρε κι ένα καλό φαρμακείο μαζί, μπορεί να χρειαστεί.

Silver Streak, 1976. Πάντα οι φόνοι σπάνε την μονοτονία στο τρένο. Υπάρχει βέβαια η μικρή πιθανότητα να είσαι μάρτυρας στο φόνο, να σε πετάξει από το τρένο ένας από τους δολοφόνους, να καταφέρεις να ξανανεβείς, να κατηγορήσουν μετά εσένα για την δολοφονία, να κάνεις νέες γνωριμίες με μικροληστές, να ξαναπηδήξεις από το τρένο, να καθαρίσεις το όνομά σου, να ξανανεβείς στο τρένο και να σώσεις πλέον όλους τους επιβάτες από θανάσιμο κίνδυνο. Έξτρα μπόνους, κερδίζεις και κορίτσι. Πολυτέλεια, νομίζω.

Murder On the Orient Express, 1974. Ούτε βιβλία μυστηρίου, ούτε επιτραπέζια, ούτε παιχνίδια ρόλων. Το ταξίδι σου θα αποκτήσει ένα edge που δεν ονειρεύτηκες ποτέ, η βαρεμάρα θα εξαφανιστεί στην στιγμή, θα γνωρίσεις χίλιους δυο μυστηριώδεις χαρακτήρες και θα συμμετέχεις σε μια πραγματική αστυνομική έρευνα. Δεν ακούγεται τέλειο; Κοίτα μόνο, μην είσαι εσύ το θύμα γιατί, ξέρεις, όλο το υπόλοιπο λίγο-πολύ ακυρώνεται μετά.

Throw Momma from the Train, 1987. Ίσως χρειαστεί να πας λίγο κόντρα στις χριστιανικές σου αξίες, αλλά σκέψου τι θα έχεις κερδίσει μετά το τέλος της διαδρομής ακολουθώντας την τακτική «Πέτα την μαμά από το τρένο». Μια εμπειρία ζωής, το κεφάλι σου επιτέλους ήσυχο και μια διαολεμένα ενδιαφέρουσα ιστορία για να διηγείσαι συνέχεια στους συγκρατούμενούς σου, γιατί εντάξει, στην φυλακή θα καταλήξεις, μην τρέφεις αυταπάτες. 

The Lady Vanishes, 1938. Ξέρω ότι οι φόνοι σου έπεσαν βαριοί, οπότε για να δώσουμε λίγο suspense θα βολευτούμε με μια εξαφάνιση, εντάξει; Μια μικρή διακριτική εξαφάνιση, τύπου «γνωρίζεις μια ηλικιωμένη κυρία στο τρένο πριν εκείνη εξαφανιστεί από προσώπου… τρένου, κάνοντας τους πάντες να αναρωτιούνται μετά για την λογική τους». Ούτε που θα καταλάβεις πότε θα φτάσεις στον προορισμό σου.

Train de vie, 1998. Επειδή η original ιδέα των Εβραίων που δημιουργούν ένα fake τρένο μεταφοράς, με κάποιους από αυτούς να υποκρίνονται τους Ναζί για να καταφέρουν να ξεφύγουν από τον έλεγχο προς την ελευθερία και την ζωή είναι κομματάκι outdated, το παραδέχομαι, μπορούμε να κρατήσουμε το βασικό θέμα του πάρτι μασκέ και να αυτοσχεδιάσουμε. Κράτα το role play εσύ βασικά, δες και την ταινία που προσφέρεται για συγκινήσεις, και άρχισε να σκέφτεσαι τι μπορείς να ντυθείς εσύ στο επόμενο ταξίδι με το τρένο.

Some Like it hot, 1959. Role playing συνέχεια, αυτή τη φορά στο πιο ψυχαγωγικό και ανάλαφρο. Πάρε κι έναν φίλο μαζί, ντυθείτε γυναίκες, ανεβείτε στο τρένο κάνοντας Mingling με τα υπόλοιπα κορίτσια, ερωτευτείτε και μια Merilyn, ρε φίλε, και δεν πρόκειται να ξαναγκρινιάξεις ποτέ για τις δημόσιες συγκοινωνίες. Και αν κανείς σε ζορίσει, να θυμάσαι πάντα ότι «κανείς δεν είναι τέλειος». Αν το πιστέψεις κιόλας, συγχαρητήρια, μόλις κατέκτησες το ζεν.

Before Sunrise, 1995. Η καλύτερη πρόταση για τις ρομαντικές ψυχές που φρίξανε με τους προηγούμενους φόνους ή, τέλος πάντων, για όσους δοκίμασαν τα προηγούμενα και θέλουν να κάνουν στροφή στις τακτικές τους. Ερωτεύσου, λοιπόν, στάμπαρε κάποιον γοητευτικό κουλτουριάρη ή μελαγχολική δεσποινίς, ανοίξτε τα σώψυχά σας, κάντε κάθε λεπτό σημαντικό, σκουπιστείτε από τα μέλια, θεέμου σταματήστε με. Είναι μια πρόταση όμως, δε θα με βρίσεις που προσπαθώ να σε φτιάξω κιόλας, άντε.

The General, 1926. Εμ, καλά εδώ έκλεψα, την ταινία την έβαλα απλά γιατί δεν γίνεται να υπάρχει train-themed κείμενο χωρίς αναφορά στον General του Buster Keaton αλλά τώρα, αν θες  να το τραβήξουμε και να βρούμε σώνει και ντε τρόπο να παλέψεις την μονοτονία του ταξιδιού με βάσει την ταινία, τι να πω. Κάνε κανένα ακροβατικό πάνω, δίπλα, μπροστά στο τρένο. Μετράει και τα έχει δοκιμάσει και όλα ο θεός Buster. Στην τελική, δες την ταινία την επόμενη φορά που θα ταξιδέψεις. Για εμένα, και αυτό αρκεί για να δημιουργήσει ενθουσιασμό σε ένα ταξίδι. Καλές διαδρομές.

2 σχόλια:

  1. Before Sunrise LOL - Ξέρεις ποιο ξέχασες ε; Transsiberian.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χίλια δυο άλλα έχει, αλλά αρκετά με τα μυστήρια-απειλητικά τρένα. Συν, δεν πιάνει μία στα υπόλοιπα αντίστοιχα εδώ πέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...