Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

The Dark Knight Rises: Yay or Nay


Δέκα μέρες σχεδόν μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του, το Dark Knight Rises πλέον έχει εξαπλωθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες ανά τον κόσμο, δημιουργώντας ποικίλες αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένων και φανατικών εξάρσεων από τους υπέρμαχους του ανυπέρβλητου της τριλογίας του Νόλαν, σε βαθμό που οποιαδήποτε αρνητική άποψη να θεωρείται απαράδεκτη ή/και κατακριτέα. Με την ελληνική πρεμιέρα να έχει προγραμματιστεί για τις 21 Αυγούστου, το ερώτημα που αφορά το κοινό είναι αν αξίζει η προσμονή ή αν πρέπει να παραμείνει συγκρατημένο περιμένοντας την απογοήτευση. Χωρίς να μπαίνουμε σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες, (δόξα τω Θεώ, υπάρχει χρόνος μέχρι τις 21 του Αυγούστου), η άποψη του ντιεξομπλόγκ είναι ότι ο Νόλαν, ναι, κατάφερε να κλείσει ικανοποιητικότατα την τριλογία του σκοτεινού ιππότη και αυτά είναι κάποια γρήγορα points που το αποδεικνύουν, spoiler-free and all.


  • To casting, για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται ιδανικό. Απόλυτα ανατριχιαστικός και επιβλητικός ο Bane (Tom Hardy), σοφά δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Joker του Heath Ledger, ακριβώς γιατί είναι κάτι τελείως διαφορετικό από εκείνον, με αντίστοιχο όμως villain δυναμικό, που κλιμακώνεται διαρκώς. Ανάλογα, η Selina Kyle της Anne Hathaway δεν θυμίζει σε τίποτα Michelle Pfeiffer, είναι ερωτική, είναι δυναμική, είναι ένας ολοκληρωμένος χαρακτήρας που από την αρχή δείχνει ότι δεν χρειάζεται να μπει καν σε διαδικασία σύγκρισης. Οι Joseph Gordon-Levitt και Marion Cotilliard, απόφοιτοι της inception σχολής, δένουν αρμονικά με το υπόλοιπο cast (Gary Oldman, Morgan Freeman, Michael Cain), που επιστρέφει να ολοκληρώσει την τριλογία με τη δύναμη που της αξίζει.

  • Η αποτύπωση του Gotham είναι νοσηρή, μηδενιστική και απόλυτα σκοτεινή, το οποίο προσφέρει τα περισσότερα στην επιτυχία της ταινίας, κι ας γίνεται αυτό κάποια στιγμή στην υπερβολή του. Το Gotham είναι ο ουσιαστικός πρωταγωνιστής, ο αφανής χαρακτήρας που επηρεάζει τους ανθρώπους που κινούν την δράση στην τοπογραφία του και ο ουσιαστικός ήρωας που πρέπει να επιβιώσει. Τρομερή ενορχήστρωση της δράσης από τον Νόλαν, ειδικά στην τρίτη ώρα της ταινίας.

  • O Νόλαν, επίσης, ρισκάρει και τολμάει να κάνει αντισυμβατικές επιλογές στην δομή της ταινίας, χτίζει την ιστορία σε πολλαπλές παράλληλες ιστορίες, και όμως στο φινάλε καταφέρνει να τα επαναφέρει όλα σε κοινό δρόμο, καταλήγοντας σε μια κορύφωση αντάξια της προσμονής επτά χρόνων. Τα κάνει όλα σωστά; Όχι, (λεπτομέρειες επ΄αυτού στο αναλυτικό review της ταινίας) όμως όλα αυτά τελικά καταλήγουν να είναι λεπτομέρειες μπροστά στην ικανότητα και το πάθος ενός δημιουργού που κατάφερε να αντεπεξέλθει στις υπέρμετρες προσδοκίες ενός έτοιμου προς κατασπάραξη κοινού και να αναδειχθεί θριαμβευτής.


Η ταινία κάνει πρεμιέρα στην Ελλάδα στις 21 Αυγούστου από την Village.

3 σχόλια:

  1. Πολύ σωστός Δημήτρη, συμφωνώ με όλα. (Τί συγκλονιστικός που ήταν ο Cain;! Έπαθα τόση πλάκα με την Anne και ξέχασα να το πω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Κέιν ήταν φανταστικός αλλά έχω μεγάλο πρόβλημα με τον ρόλο του: Είναι λες κι ο Άλφρεντ δεν έχει προσωπικότητα, παρά αποκτά μία διαφορετική κάθε φορά που ο Νόλαν θέλει κάποιο ηθικό αντίβαρο στην όποια κατεύθυνση σκοπεύει να δώσει στον Μπρους Γουέιν. Η οποία επίσης είναι τρομερά ασυνεπής από ταινία σε ταινία. Γενικότερα πολλές οι ασυνέπειες. Είναι λες κι ο Νόλαν πετάει πράγματα στο μίγμα χωρίς να έχει σκοπό να πει κάτι ουσιαστικό για αυτά (βλ. 99% και Occupy Gotham φάση - ότι τι;).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό που λέει ο Θοδωρής για τον Άλφρεντ, είναι η κυριότερη ένσταση (classic pun) που έχω για την την ταινία. Για το occupy gotham, βρίσκω εξήγηση αλλά είναι τίγκα στα spoilers :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...