Η εαρινή κινηματογραφική περίοδος στην Ελλάδα παραδοσιακά συνοδεύεται από ταινιάκια εύκολης κατανάλωσης και χαμηλής θρεπτικής αξίας. Πιστά, λοιπόν, στο ραντεβού τους και φέτος, τα φιλμικά προϊόντα χαμηλών λιπαρών έκαναν την εμφάνισή τους στους σινεμάδες της γειτονιάς και τα multiplex της πόλης, με ύφος καρδιναλίων και περιεχόμενο καρναβαλίων, επιχειρώντας να διασκεδάσουν βέβαια το κοινό μέσα στις άκρες. Με δόση κυνικού χιούμορ και λίγης (εντάξει, ίσως λίγο περισσότερης) υπερβολής, σας παρουσιάζουμε τις ταινίες που επιχείρησαν να ασελγήσουν στο φιλμικό μας ένστικτο το τελευταίο τρίμηνο.
1. Sucker Punch: Με περισσότερη έμφαση στο "sucker" και λιγότερη στο "punch", το δημιούργημα (;) του Snyder έχει την κατάλληλη ταχύτητα κίνησης που χρειάζεσαι ώστε να προλαβαίνεις να εξηγείς στην γιαγιά σου τι συμβαίνει ενώ το παρακολουθείτε, όπως τότε που ο Ευλογητός σκότωνε αβέρτα και η καημένη δεν προλάβαινε να ακολουθήσει τις εξελίξεις. Βέβαια, η δράση συνοδεύεται από κοριτσάκια και καλά δυναμικά και σέξι και ανεξάρτητα και ελεύθερα πνεύματα, αλλά με βασικό μειονέκτημα ότι δεν βγάζει νόημα και με δευτερεύον μειονέκτημα ότι δεν βγάζει γενικώς πουθενά.
2. Shelter: Μία έκφραση εκφράζει απόλυτα το Shelter: "ότι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο". Και με το "αρχίζει" εννοώ το πρώτο δεκάλεπτο, πριν ξεκινήσει ο κατακλυσμός κλισέ και κλεψιέ και η Julianne Moore πάθει μόνιμη γούρλωση στα μάτια από την συνειδητοποίηση της απόφασής της να πρωταγωνιστήσει σε αυτή την ταινία. Ο πόνος του τέλους, από την άλλη, είναι ολόκληρος του θεατή. Πόνος στην μέση από την άβολη θέση που είχε πάρει όταν τον πήρε ο ύπνος, εκεί γύρω στο μισάωρο, και πόνος αυχενικός που κρεμόταν αναίσθητο το κεφάλι για καμιά ώρα στη συνέχεια. Δράμα η κατάσταση, να μην τύχει ούτε στον χειρότερο σινεκριτικό.
ΒΑΘΜΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: 7/10
ΒΑΘΜΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ: 9,5/10
1. Sucker Punch: Με περισσότερη έμφαση στο "sucker" και λιγότερη στο "punch", το δημιούργημα (;) του Snyder έχει την κατάλληλη ταχύτητα κίνησης που χρειάζεσαι ώστε να προλαβαίνεις να εξηγείς στην γιαγιά σου τι συμβαίνει ενώ το παρακολουθείτε, όπως τότε που ο Ευλογητός σκότωνε αβέρτα και η καημένη δεν προλάβαινε να ακολουθήσει τις εξελίξεις. Βέβαια, η δράση συνοδεύεται από κοριτσάκια και καλά δυναμικά και σέξι και ανεξάρτητα και ελεύθερα πνεύματα, αλλά με βασικό μειονέκτημα ότι δεν βγάζει νόημα και με δευτερεύον μειονέκτημα ότι δεν βγάζει γενικώς πουθενά.
ΒΑΘΜΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: 8/10
2. Shelter: Μία έκφραση εκφράζει απόλυτα το Shelter: "ότι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο". Και με το "αρχίζει" εννοώ το πρώτο δεκάλεπτο, πριν ξεκινήσει ο κατακλυσμός κλισέ και κλεψιέ και η Julianne Moore πάθει μόνιμη γούρλωση στα μάτια από την συνειδητοποίηση της απόφασής της να πρωταγωνιστήσει σε αυτή την ταινία. Ο πόνος του τέλους, από την άλλη, είναι ολόκληρος του θεατή. Πόνος στην μέση από την άβολη θέση που είχε πάρει όταν τον πήρε ο ύπνος, εκεί γύρω στο μισάωρο, και πόνος αυχενικός που κρεμόταν αναίσθητο το κεφάλι για καμιά ώρα στη συνέχεια. Δράμα η κατάσταση, να μην τύχει ούτε στον χειρότερο σινεκριτικό.
ΒΑΘΜΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: 7/10
ΒΑΘΜΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ: 9,5/10
3. Water For Elephants: Για να μην είμαι (πολύ) υπερβολικός, δεν είναι ότι το Water For Elephants είναι τραγικά κακό. Είναι ότι είναι τραγικά κοινότυπο και ότι το έχεις δει τουλάχιστον καμιά δεκαριά φορές σε όλες τις πιθανές παραλλαγές. Κι εκεί που συνειδητοποιείς ότι θα χρειαστείς νερό για να αντέξεις το έργο χωρίς να σε πάρει ο ύπνος, αντιλαμβάνεσαι ότι ο τίτλος όχι μόνο σε ειρωνεύεται αλλά σε βρίζει κιόλας. Να το θυμάσαι αυτό, όταν ξαναδείς το όνομα του αστραφτερού βαμπιριού σε αφίσα. Μνήμη ελέφαντα το λένε αυτό.
ΒΑΘΜΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: 6/104. And Soon The Darkness: Amber Alert! Το έργο στο οποίο πρωταγωνιστεί η Amber Heard και το βρακάκι της Odette Yustman όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει Hostel. Επειδή όμως ακόμα είναι μικρό και άβγαλτο, δε θα δώσει έμφαση ούτε στην βία, ούτε στην αγωνία, ούτε στην ένταση, ούτε στο γυμνό, ούτε ούτε στα μαγευτικά τοπία. Το επίκεντρό του είναι ο άνθρωπος και η ικανότητά του να μάχεται ενάντια στο αδύνατο με όλο του το είναι και την ψυχή αλλά εμένα θα με συγχωρήσετε λίγο γιατί μόλις έριξα λίγο το κρασί μου στο πληκτρολόγιο από τα γέλια.
ΒΑΘΜΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: 7,5/10
5. The Ward: Amber Alert ξανά! Αν δε σου κάτσει η b-μουβιά με την πρώτη δεν πρέπει να το βάλεις κάτω, σκέφτηκε η μικρή Amber και όντως ακολούθησε τη φωνή της καρδιάς της. Έτρεξε με το κομπινεζό στα χωράφια, αναμαλλιάστηκε με σέξι τρόπο, έριξε ξύλο σε φαντάσματα, ούρλιαξε μέχρι να αποκτήσει δική του ταυτότητα και κατέβει σε απεργία το λαρύγγι της, βγήκε ακόμα και σε 3D (Drive Angry, δεν ξεχνώ). Φήμες που κυκλοφορούν πως η Jamie-Lee Curtis των 80ς έρχεται με την χρονοκάπσουλα στο σήμερα για να την σκοτώσει κρίνονται ως αβάσιμες.
ΒΑΘΜΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: 7/10
6. Red Riding Hood: Να δεις που όταν η Maleficient απείλησε τους γονείς της Seyfried, εκείνοι της ζήτησαν να παραμείνει η κόρη τους όμορφη κι ας μην σταυρώσει ποτέ σωστή επιλογή ταινίας. Και η Maleficient τον λόγο της τον κρατά, δεν είναι καιρός να χαλάσει το όνομά της. Το Red Riding Hood, απλά δεν βλέπεται με ανοικτά μάτια. Ακόμα κι εγώ που δεν τα πάω καλά με τα βαμπίρια, ευχόμουνα να πεταχτεί κανένας Edward από το πουθενά, να εξοντώσει τον λυκάνθρωπο και όλο το χωριό, να τελειώσει το μαρτύριο μια ώρα αρχύτερα. Αλλά φευ.
ΒΑΘΜΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: 9,5/10
7. Priest: Κάποια στιγμή, θα ακούσουμε στις ειδήσεις ότι "βρυκόλακας έκανε επίθεση αυτοκτονίας σε στούντιο του Hollywood, διαμαρτυρόμενος για την εικόνα των βαμπίρ στο σύγχρονο αμερικανικό κινηματογράφο" και θα έχει δίκιο ο δύσμοιρος. Τέτοια κακοποίηση ούτε η ελληνική μυθολογία από την Xena δεν έχει υποστεί. Ο κόμης Δράκουλας έχει γίνει ήδη κοκορέτσι στον τάφο του από το πολύ στριφογύρισμα και η κατάσταση πλέον έχει φτάσει στο απροχώρητο. Θα καλούσα να επιστρέψει από την σύνταξη ο Van Helsing, αλλά μόλις θυμήθηκα την ομώνυμη φόλα και λέω να το αποφύγω.
ΒΑΘΜΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: 8,5/10
(Σημείωση: ο Priest κυκλοφορεί τον Ιούλιο στους κινηματογράφους, σε περίπτωση που θες να κάνεις του κεφαλιού σου)
Για το Water for elephants συμφωνώ, δεν είναι κακό αλλά δεν σού προσφέρει κάτι διαφορετικό. (θα γράψω και εγώ επί αυτού)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα άλλα (δυστυχώς ή ευτυχώς?) δεν τα έχω δει ακόμα..