Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

"All you do is sit down at a typewriter and bleed"

Για να μεταφέρω τα λόγια κάποιου που μάλλον ήξερε δυο-τρία πράγματα παραπάνω για το σπορ, "δεν υπάρχει τίποτα στην συγγραφή. Το μόνο που κάνεις είναι να κάθεσαι μπροστά από μία γραφομηχανή και να ματώνεις". Τάδε έφη Ernest Hemingway και ποιος είμαι εγώ για να αμφισβητήσω τη δύναμη του avatar μιας ολόκληρης λογοτεχνικής εποχής. 

Η παραδοσιακή γραφομηχανή, όπλο διεκδικήσεων για πολλούς, μέσο κυκλοφορίας των ιδεών για γενιές ονειροπόλων και αντικείμενο συλλογής για λάτρεις της vintage αισθητικής, δεν αγνοήθηκε ούτε από το κινηματογραφικό σύμπαν. Συνοδεύοντας τις φιγούρες συνοφρυωμένων ανθρώπων, που έριχναν τις στάχτες ανάμεσα στα πλήκτρα, οι μελανοταινίες των γραφομηχανών του σινεμά αποτύπωσαν στην μεγάλη οθόνη τους προβληματισμούς ή τις ανομολόγητες σκέψεις των ανθρώπων, τα μανιφέστο ή την συνειδητοποίηση της σκληρής αλήθειας, είτε πρόκειται για την αρχή, είτε για το τέλος της ιστορίας. Αυτά είναι όσα είχε να πει η συλλογική γραφομηχανή της μεγάλης οθόνης.

1 σχόλιο:

  1. Νταξ, νομίζω είναι επισήμως η αγαπημένη μου από τις λίστες σου. Με έπιασε μια ανατριχίλα, περίεργο πράγμα. Μάλλον θα φταίει το Moulin Rouge στο φινάλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...